Luís Figo

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Luís Figo
Imię i nazwisko	Luís Filipe Madeira Caeiro
Data i miejsce urodzenia	4 listopada 1972 roku Almada, Portugalia
Pozycja	Pomocnik
Wzrost	180 cm
Informacje klubowe
Obecny klub	Luis Figo w sezonie 2007/2008 po raz ostatni gral w Interze Mediolan i przeszedł na piłkarską emeryture
Kariera piłkarska
Lata	Klub	M (G)
1989 - 1995 1995 - 2000 2000 - 2005 2005 - 2008	Sporting CP FC Barcelona Real Madryt Internazionale	137 (16) 172 (30) 165 (36) 113 (12)
Reprezentacja narodowa
Lata	Reprezentacja
1991 - 2006	Portugalia	127 (32)

Luís Filipe Madeira Caeiro Figo (ur. 4 listopada 1972 w Almadzie), piłkarz portugalski.

Spis treści 1 Kariera 2 Działalność charytatywna 3 Prywatnie 4 Osiągnięcia 5 Link zewnętrzny

[edytuj] Kariera

W dzieciństwie był dobrym uczniem, szczególnie lubił matematykę, ale musiał opuścić szkołę, by zająć się karierą sportową. Twierdzi, że gdyby nie był piłkarzem, chciałby być psychologiem, ale dziennikarze patrząc na jego wrodzony talent do piłki mówią, że „urodził się by zwyciężać”.

Karierę sportową zaczynał w lokalnym klubie Os Pastilhas. Gdy miał 10 lat, już ćwiczył w lizbońskim Sportingu CP, jednej z najlepszych portugalskich drużyn. W młodości zdobył z narodową reprezentacją Mistrzostwo Europy U-16 (1989), a dwa lata później Mistrzostwo Świata U-20. W ostatnim roku gry w Sportingu przed Luisem stanął dylemat: Juventus czy Parma? Podpisał kontrakty z obydwoma klubami, za co został ukarany zakazem gry na Półwyspie Apenińskim. W końcu jako 22 – latek został kupiony do FC Barcelona, gdzie szybko został kapitanem drużyny.

W 2000 roku kupił go największy rywal „Dumy Katalonii” Real Madryt za 56 milionów dolarów, co uczyniło go wtedy najdroższym zawodnikiem świata i najbardziej znienawidzonym człowiekiem w Katalonii. Luis grał także w reprezentacji ojczystego kraju – Portugalii od 1991 roku. Po mistrzostwach Europy w 2004, kiedy Portugalia przegrała w finale z Grecją, Figo ogłosił zakończenie reprezentacyjnej kariery z postanowieniem skupienia się na grze w klubie. W barwach kraju rozegrał aktualnie 127 meczów i strzelił 32 goli. Jest znany także jako "Duma Portugalii". Po kilkumiesięcznej przerwie zmienił postanowienie i powrócił do gry w reprezentacji kraju. Wziął udział w rozgrywkach eliminacyjnych do Mistrzostw Świata "Niemcy 2006" i w samych mistrzostwach.

Na swoim koncie Luis ma m.in. Puchar Mistrzów, Superpuchar Hiszpanii, Superpuchar Europy, Puchar Interkontynentalny, Złotą Piłkę i Tytuł Najlepszego Piłkarza Świata. 17 tytułów w 2004 roku uczyniło go najbardziej utytułowanym madridistą ostatniej dekady.

Inter zgłosił chęć nabycia Luisa zaraz po zakończeniu tourne po Azji. Piłkarz mógł odejść za darmo. 5 sierpnia 2005 roku odbyła się oficjalna prezentacja Figo na San Siro. Od 2007 roku Luis Figo miał grać dla zespołu z Arabii Saudyjskiej - Al-Ittihad Dżidda, lecz klub ten nie wywiązał się z kontraktu. Luis Figo zdecydował się, że pozostanie jeszcze rok w Interze Mediolan, a potem kończy karierę piłkarską.

[edytuj] Działalność charytatywna

Jest pomysłodawcą i założycielem Fundacji "Luís Figo", zajmującej się od 2003 roku promocją sportu wśród dzieci i młodzieży wywodzącej się z biedniejszych warstw społecznych, bez względu na miejsce zamieszkania w Portugalii. Chodzi o zrównanie szansy dzieci na rozpoczęcie kariery sportowej. Fundacja ma na koncie organizację meczów charytatywnych, organizację rozgrywek młodzieżowych o Puchar "Luis Figo", prowadzenie Akademii "Luis Figo", selekcję "Dobrze zapowiadający się", promocję nagrody "Super sportowiec", i inne. Za działalność charytatywną Figo otrzymał wiele wyróżnień i nagród państwowych. Jest Ambasadorem Dobrej Woli UNICEF.

[edytuj] Prywatnie

Prywatnie Figo żyje z żoną Helen Svedin, szwedzką modelką. Mają trzy córeczki Danielę, Martinę i Stellę. Luis mówi oprócz portugalskiego 4 językami obcymi: angielskim, hiszpańskim,szwedzkim i włoskim. Kocha filmy, szczególnie komedie i filmy akcji, lubi jeść kurczaka i kaczkę z ryżem, nie lubi fasoli ani cebuli. Jego ulubioną piosenkarką jest Mary J Blige. Często brał udział w sesjach zdjęciowych, także z udziałem żony. Nie pije alkoholu, woli coca colę, mleko i wodę, jest znany z tego, że nienawidzi narkotyków ani wojny, często bierze udział w meczach charytatywnych. W wolnych chwilach gra w golfa, przegląda Internet, lubi chodzić na plażę, do teatru i kina. Bez problemu daje autografy fanom. Jest katolikiem. Na każdym jego meczu można zobaczyć jego fanów z transparentem ‘Te queremos Figo’ co znaczy „kochamy cię Figo”. Po zakończeniu piłkarskiej kariery chciałby prowadzić hotel, już posiada swoją restaurację kuchni wschodniej(Kin). Pomimo przyjaźni łączącej go z prezydentem Florentino Perezem musiał opuścić Santiago Bernabéu, ponieważ trener Luxemburgo nie widział go w wyjściowej jedenastce. Powstały 3 książki o jego osobie: "Born to win" (urodzony by zwyciężać) , "Um ano na vida de Luis Figo" (czyli Rok z życia Luisa Figo) i "Classe Figo".

[edytuj] Osiągnięcia

• Mistrzostwo Europy U-16 - 1989
• Mistrzostwo Świata U-20 - 1991
• Puchar Portugalii 1995
• Mistrzostwo Hiszpanii - 1998; 1999, 2001; 2003
• Puchar Hiszpanii - 1997; 1998
• Superpuchar Hiszpanii – 1996, 2001; 2003
• Puchar Zdobywców Pucharów 1997
• Superpuchar Europy – 1998, 2002
• Puchar Mistrzów - 2002
• Superpuchar Europy - 2002
• Puchar Interkontynentalny – 2002
• Złota Piłka - 2000
• Tytuł Najlepszego Piłkarza Świata - 2001
• Superpuchar Włoch - 2005
• Puchar Włoch 2006
• Mistrzostwo Włoch - 2006; 2007

[edytuj] Link zewnętrzny

Fundacja "Luís Figo" - Strona po angielsku i po portugalsku.