Capucho
Z Wikipedii
| Nuno Capucho | ||
| Data i miejsce urodzenia |
21 stycznia 1972 Barcelons, Portugalia |
|
| Pozycja | Pomocnik | |
| Wzrost | 180 cm | |
| Kariera piłkarska | ||
|---|---|---|
| Lata | Klub | M (G) |
| 1990-1992 1992-1995 1995-1997 1997-2003 2003-2004 2004-2005 |
Gil Vicente F.C. Sporting CP Vitória SC FC Porto Rangers F.C. Celta Vigo |
50 (3) 65 (10) 65 (15) 188 (32) 22 (5) 19 (0) |
| Reprezentacja narodowa | ||
| Lata | Reprezentacja | |
| 1996-2002 |  Portugalia |
34 (?) |
Nuno Fernando Gonçalves da Rocha, znany jako Capucho (ur. 21 stycznia 1972 w Barcelons) - były portugalski piłkarz występujący najczęściej na pozycji prawego pomocnika.
[edytuj] Kariera klubowa
Nuno Capucho piłkarską karierę rozpoczynał w 1990 roku w zespole Gil Vicente. Grał tam przez 2 sezony, w czasie których rozegrał pięćdziesiąt spotkań i strzelił trzy gole. Latem 1992 roku przeniósł się do jednego z krajowych gigantów - Sporting CP. W sezonie 1993/94 z 6 bramkami na koncie Capucho był jednym z najskuteczniejszych zawodników w zespole. Wraz z ekipą "Lwów" w 1995 roku Portugalczyk zdobył puchar oraz superpuchar kraju. Po tych sukcesach Nuno został jednak sprzedany do Vitória SC, gdzie występował przez dwa sezony. Był podstawowym zawodnikiem tego zespołu, należał także do czołówki strzelców klubu. Sezon 1997/98 Capucho rozpoczął jako zawodnik FC Porto, z którym 3-krotnie zdobywał mistrzostwo, a 4-krotnie puchar i superpuchar Portugalii. Łącznie dla zespołu "Smoków" portugalski pomocnik zaliczył 188 pojedynków i strzelił 32 gole. W lecie 2003 roku opuścił rodzimą ligę i przeniósł się do występującego w Scottish Premier League Rangers F.C. Tam jednak grał tylko przez sezon, w którym na boisku pojawił się 22 razy. Kolejne rozgrywki Capucho rozpoczął w hiszpańskiej Celcie Vigo, wraz z którą zajął drugie miejsce w drugiej lidze i awansował do Primera División. Po tym sezonie wychowanek Gil Vicente zakończył swoją piłkarską karierę.
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
Capucho w reprezentacji swojego kraju zadebiutował w 1996 roku. Wtedy też wraz z kadrą pojechał na Igrzyska Olimpijskie, na których Portugalia zajęła 4. miejsce przegrywając w meczu o brązowy medal z Brazylią 0:5. W 2000 roku Nuno wystąpił na Mistrzostwach Europy, na których podopieczni Humberto Coelho w półfinałowym spotkaniu przegrali po dogrywce 2:1 z późniejszymi triumfatorami całego turnieju - Francuzami. W 2002 roku Capucho znalazł się w kadrze drużyny narodowej na Mistrzostwa Świata. Impreza ta skończyła się dla Portugalczyków zupełną klęską, ponieważ zespół António Oliveiry nie zdołał nawet wyjść z grupy. Na mundialu tym Capucho rozegrał tylko 21 minut w wygranym 4:0 meczu z Polakami, a łącznie dla swojej reprezentacji wystąpił w 34 pojedynkach. Wcześniej grał w drużynie do lat 20, z którą w 1991 roku zdobył Mistrzostwo Świata.
1 Vítor Baía • 2 Jorge Costa • 3 Rui Jorge • 4 Vidigal • 5 Couto • 6 Paulo Sousa • 7 Figo • 8 João Pinto • 9 Sá Pinto • 10 Rui Costa • 11 Sérgio Conceição • 12 Pedro Espinha • 13 Dimas • 14 Abel Xavier • 15 Costinha • 16 Beto • 17 Paulo Bento • 18 Pauleta • 19 Capucho • 20 Secretário • 21 Nuno Gomes • 22 Quim • trener: Coelho
1 Vítor Baía • 2 Jorge Costa • 3 Abel Xavier • 4 Caneira • 5 Couto • 6 Paulo Sousa • 7 Figo • 8 João Pinto • 9 Pauleta • 10 Rui Costa • 11 Sérgio Conceição • 12 Viana • 13 Jorge Andrade • 14 Barbosa • 15 Nélson • 16 Ricardo • 17 Paulo Bento • 18 Frechaut • 19 Capucho • 20 Petit • 21 Nuno Gomes • 22 Beto • 23 Rui Jorge • trener: Oliveira
