Jože Plečnik
Z Wikipedii
Jože Plečnik (także Josef Plecnik, ur. 23 stycznia 1872 w Lublanie, zm. 7 stycznia 1957 tamże) - słoweński architekt.
Studiował u Leopolda Theyera w Grazu i u Ottona Wagnera w Wiedniu. Działał przede wszystkim w Lublanie, Wiedniu i Pradze. Duży wpływ na twórczość Plečnika miały podróże do Rzymu i Paryża.
W 1911 został wybrany na następcę Ottona Wagnera przez gremium profesorskie Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, jednak interwencja arcyksięcia Ferdynanda spowodowała, że stanowisko otrzymał Leopold Bauer. Plečnik został ostatecznie profesorem w Pradze jako następca Jana Kotěry. W 1920 prezydent Czechosłowacji Tomáš Masaryk mianował Plečnika architektem Hradczan, z czym wiązał się obowiązek kierowania pracami budowlanymi na praskim wzgórzu. W 1922 zaczął wykładać w Lublanie, jednak do 1935 regularnie przyjeżdżał do Pragi. W 1925 rozpoczął prace przy przebudowie Lublany.
[edytuj] Główne dzieła
- Zacherl-Haus w Wiedniu1903-1905
- kościół św. Ducha w Wiedniu, 1910-1913
- kościół Serca Bożego w Pradze, 1922-1933
- kościół św. Franciszka w Lublanie, 1925-1927
- Biblioteka Uniwersytecka i Narodowa w Lublanie, 1936-1941
- Trzy Mosty w Lublanie
[edytuj] Bibliografia
- Peter Krečič; Plečnik's Ljubljana, Ljubljana 2005
- Damian Prelovšek; Žale. 20 Stoletje:architektura od moderne do sodobne, Ljubljana 2001
- Łukasz Galusek, Monika Rydiger, Jacek Purchla, Peter Krečič, Friedrich Achleiter; Jože Plečnik-Architekt i wizjoner, Kraków 2006
[edytuj] Linki
Obszerna strona poświęcona życiu i twórczości Jože Plečnika
Jože Plečnik – architekt i wizjoner - wystawa w MCK w Krakowie
