Joanna Staręga-Piasek
Z Wikipedii
Joanna Staręga-Piasek | |
Data i miejsce urodzenia | 23 października 1939 Warszawa |
poseł III kadencji Sejmu | |
Okres urzędowania | od 20 października 1997 do 18 października 2001 |
Przynależność polityczna | Unia Wolności |
Joanna Staręga-Piasek (ur. 23 października 1939 w Warszawie) – polski polityk i działacz społeczny, poseł na Sejm na Sejm I, II i III kadencji, była wiceminister pracy.
Ukończyła studia na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskała następnie stopień naukowy doktora. Brała udział w obradach Okrągłego Stołu w ramach stolika ds. zdrowia i pomocy społecznej. Zawodowo zajmowała się w szczególności sprawami pomocy społecznej i problematyką dotyczącą osób niepełnosprawnych.
Od 1991 do 2001 przez trzy kadencje była posłem I, II oraz III kadencji. Należała do Unii Demokratycznej i Unii Wolności. W rządzie Jerzego Buzka została powołana na stanowisko sekretarza stanu w ministerstwie pracy i polityki socjalnej. W 2005 przystąpiła do Partii Demokratycznej.
W przeszłości pełniła liczne funkcje w organizacjach społecznych. Była m.in. wiceprzewodniczącą Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, przewodniczącą Zarządu Stowarzyszenia Polskiego, członkiem Rady Społecznej przy ministrze właściwym ds. pracy, członkiem Komisji Charytatywnej przy Fundacji im. Stefana Batorego. Współtworzyła ustawę o pomocy społecznej oraz Kartę Praw Osób Niepełnosprawnych. Od 1998 pełni funkcję dyrektora Instytutu Rozwoju Służb Społecznych.