John Patterson
Z Wikipedii
| John Malcolm Patterson | ||
|
|
||
| Kolejność | 49. Gubernator stanu Alabama | |
| Okres urzędowania | od stycznia 1959 do stycznia 1963 |
|
| Poprzednik | Jim Folsom, senior | |
| Następca | George Wallace | |
| Data urodzenia | 27 września 1921 | |
| Miejsce urodzenia | Goldville, Alabama | |
| Partia polityczna | Demokratyczna | |
John Malcolm Patterson (urodzony 27 września 1921) był amerykańskim politykiem i prawnikiem ze stanu Alabama, działaczem Partii Demokratycznej.
Patterson był i pozostaje stosunkowo małym politykiem w skali USA. Jednakże ma zapewnione pewne miejsce w historii zarówno przez wzgląd na swą działalność w rodzinnym stanie w okresie nasilonych konfliktów na tla rasowym, oraz rolę, jaką odegrał w czasie przygotowań do interwencji na Kubie w roku 1961 (tzw. "Inwazja w Zatoce Świń"). Przez pewien czas był też tymczasowym szefem stanowego Sądu Najwyższego.
Spis treści |
[edytuj] Wczesne lata
Urodzony w Goldville Patterson w okresie II wojny światowej służył w US Army, m.in. jako oficer pod bezpośrednimi rozkazami generała Dwighta Eisenhowera, oraz na froncie we Francji, Włoszech, Niemczech i północnej Afryce.
Po odejściu ze służby, w stopniu majora, Patterson ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Stanu Alabama, ale został ponownie powołany do służby czynnej w Korei w latach 1951-1953. Ożenił się z Mary Jo Mcgowin, z którą ma trójkę dzieci.
[edytuj] Prokurator generalny Alabamy
Po ostatecznym opuszczenia wojskowych szeregów dołączył do firmy prawniczej swego ojca, Alberta Pattersona. Albert Patterson został w roku 1954 mianowany na stanowisko prokuratora generalnego Alabamy pod hasłem ścisłej walki z przestępczością, ale w czerwcu tegoż roku został zastrzelony.
John został mianowany przez demokratów kandydatem w specjalnych wyborach na miejsce opróżnione przez zamordowanego ojca i wygrał.
Jako szef stanowego wymiaru sprawiedliwości zasłynął nie tylko gorliwym zwalczaniem przestępczości pospolitej, ale i nałożeniem zakazu działalności na organizacje murzyńskie, działające na rzecz zniesienia segregacji rasowej oraz zwalczaniem bojkotu przez nich komunikacji miejskiej.
[edytuj] Gubernator
Ponieważ w owym czasie w Alabamie, stanie Głębokiego Południa, dominowały tendencje konserwatywne w kwestii praw obywatelskich, Patterson (urzędujący gubernator-demokrata Jim Folsom, senior nie mógł ubiegać się zgodnie ze stanowym prawodastwem, o drugą kadencję) został kandydatem swej partii na gubernatora i, z poparciem m.in. Ku Klux Klanu, wdzięcznym za jego działalność w kwestii murzyńskiej, z łatwością wygrał wybory w tym ówcześnie zdominowanym przez demokratów stanie i został 49. i najmłodszym (w wieku lat 38) gubernatorem w historii Alabamy. W prawyborach pokonał m.in. George'a Wallace'a.
Zdecydowanie natomiast pozytywnie zapisał się w historii stanu jako Gubernator wprowadzając szeroki program rozbudowany sieci komunikacyjnej i szkół.
Jego kadencja zaznaczyła się więc głównie dalszymi spięciami w stosunkach murzyńskich, ale istniały jeszcze inne, mniej do dzisiaj znane, jej strony.
[edytuj] Znajomość z Johnem Kennedym
Kiedy w latach 50. ówczesny senator z Massachusetts John F. Kennedy przyjechał z wizytą do Alabamy poznał się z prokuratorem generalnym Pattersonem. Między obu panami rychło, mimo różnic światopoglądowych, zawiązała się nić przyjaźni. Patterson jako jeden z najwcześniejszych działaczy partii, otwarcie poparł kandydaturę Kennedy'ego na prezydenta Stanów Zjednoczonych i dokonywał potajemnych wpłat na jego kampanię. Odegrał też niebagatelną rolę w kampanii na tle polityki zagranicznej, o czym będzie mowa poniżej.
[edytuj] Rola w inwazji w Zatoce Świń
CIA zaangażowała gubernatora Pattersona w sprawę inwazji sił antycastrowskich na Kubę i obaleniu Fidela Castro. Jego pomoc polegać miała na użyczeniu Stanowej Gwardii Powietrznej, która mu bezpośrednio podlegała, aby przeprowadzić szkolenia członków przyszłej kubańskiej brygady w Nikaragui. Patterson zgodził się, kiedy przedstawiciele wywiadu powołali się osobiście na prezydenta Eisenhowera. Cała sprawa ujrzała światło dzienne w roku 1997, kiedy znany amerykański dziennikarz śledczy Seymour M. Hersh napisał o niej w swej książce pt. Ciemna Strona Waszyngtonu, rozprawiającej się z mitem prezydentury Kennedy'ego.
Patterson, zaniepokojony ewentualnymi następstwami politycznymi w wyniku inwazji przed wyborami, to jest wzrostem szans republikańskiego konkurenta Kennedy'ego Richarda Nixona, przekazał informacje samemu głównemu zaintersowanemu, który najprawdopodobniej użył ich jako środka nacisku w rozmowach z raczej przychylnymi mu władzami agencji do odroczenia jej terminu.
Tak czy inaczej wyszkoleni przez Alabamską Gwardią piloci kubańscy ruszyli do walki już po inauguracji Kennedy'ego, ale zostali, jak reszta sił, pokonani przez wojsk Castro. Kilku pilotów z Alabamy nie posłuchali rozkazu i samowolnie ruszyli im na pomoc na pokładzie dwóch bombowców, ale zostali zestrzeleni i, najprawdopodobniej, zginęli.
Być może właśnie dzięki zdradzeniu przez Pattersona całej sprawy Kennedy'emu historia potoczyła się nieco inaczej, niż gdyby interwencji dokonano wcześniej.
[edytuj] Dalsza kariera i emerytura
Po odejściu ze stanowiska szefa stanowej władzy wykonawczej Patterson powrócił do praktyki prawniczej. W roku 1966 kandydował bez powodzenia w prawyborach na gubernatora, przegrywając z Lurleen Wallace. W roku 1972 również bez powodzenia ubiegał się o stanowisko prezesa stanowego Sądu Najwyższego. W końcu w 1984 roku został mianowany sędzią stanowego sądu apelacyjnego, gdzie zasiadał do przejścia na emeryturę w 1997.
Nieco niespodziewanie powrócił na scenę w roku 2004, kiedy prezes SN Alabamy Roy Moore musiał odejść na skutek zawirowania, jakie spowodowało umieszczenie przez niego tablic z 10 przykazaniami w gmachu sądu (Sąd Najwyższy USA uznał to za pogwałcenie konstytucyjnej zasady rozdziału kościoła od państwa). Patterson został wtedy tymczasowym prezesem sądu.
