Joseph Taylor Robinson
Z Wikipedii
| Joseph Taylor Robinson 26 sierpnia 1872 – 14 lipca 1937 |
|
 |
|
| 3. Lider większości Senatu Stanów Zjednoczonych | |
| Okres urzędowania | od 4 marca 1933 do 14 lipca 1937 |
| Przynależność polityczna | Partia Demokratyczna |
| Poprzednik | James Eli Watson |
| Następca | Alben Barkley |
| Senator Stanów Zjednoczonych z Arkansas (Klasa 2) |
|
| Okres urzędowania | od 8 marca 1913 do 14 lipca 1937 |
| Poprzednik | William M. Kavanaugh |
| Następca | John E. Miller |
| 29. Gubernator stanu Arkansas | |
| Okres urzędowania | od 16 stycznia 1913 do 8 marca 1913 |
| Poprzednik | George Washington Donaghey |
| Następca | William Kavanaugh Oldham |
Joseph Taylor Robinson (26 sierpnia 1872 – 14 lipca 1937) – polityk amerykański, prominentny działacz Partii Demokratycznej.
Urodził się w Lonoke w stanie Arkansas. Uczęszczał na uniwersytet stanowy, po czym dalej studiował prawo na prestiżowym uniwersytecie Wirginia, założonym przez samego Thomasa Jeffersona.
Jego kariera polityczna rozpoczęła się od wybrania go w roku 1894 członkiem stanowej legislatury, gdzie urzędował jedną kadencję. W roku 1802 wygrał mandat kongresmana, który piastował do roku 1913.
Wtedy to został wybrany gubernatorem Arkansas, skutkiem czego zrezygnować musiał z mandatu reprezentanta, lecz po zaledwie kilkunastu dniach urzędowania zrezygnował, aby ponownie zasiąść w ławach kongresowych. Tym razem jednak jako senator, mianowany po nagłej śmierci swego poprzednika na tym urzędzie Jeffersona Davisa. Robinson był ostatnim senatorem wybranym przez legislaturę stanową.
Mimo tak krótkiej kadencji gubernatorskiej w tym czasie kazał wybudować nowy kapitol stanowy, zaaprobował nową flagę i zajął się reformą systemu pracy.
Odnowił swój mandat senatora w wyborach powszechnych. Od roku 1922 był liderem demokratów w wyższej izbie kongresu (byli wtedy w mniejszości wobec republikanów).
Prezydencki kandydat demokratów w wyborach roku 1928 Al Smith mianował swoim wiceprezydenckim kandydatem senatora Robinsona, ale przegrali wówczas z republikanami Herbertem Hooverem i Charlesem Curtisem.
W roku 1933, po zwycięstwie demokratów w wyborach kongresowych i prezydenckich (prezydentem został wtedy Franklin Delano Roosevelt) Robinson został liderem większości (pierwszym demokratą na tym stanowisku). Popierał aktywnie reformy Nowego Ładu. Funkcję lidera większości zajmował do roku 1937, kiedy zmarł.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Biografia w Biographical Directory of the United States Congress (en)
J. Conway • Yell • Adams • Drew • Byrd • Roane • E. Conway • Rector • Flanagin • Murphy • Clayton • Hadley • Baxter • Garland • Miller • Churchill • Berry • Hughes • Eagle • Fishback • Clarke • Jones • Davis • Little • Moore • Pindall • Martin • Donaghey • Robinson • Oldham • Futrell • Hays • Brough • McRae • Terral • Martineau • Parnell • Futrell • Bailey • Adkins • Laney • McMath • Cherry • Faubus • W. Rockefeller • Bumpers • Riley • Pryor • Purcell • Clinton • White • Clinton • Tucker • Huckabee • Beebe
Charles Curtis (R) • James Eli Watson (R) • Joseph Taylor Robinson (D) • Alben Barkley (D) • Wallace H. White, Jr. (R) • Scott W. Lucas (D) • Ernest McFarland (D) • Robert A. Taft (R) • William F. Knowland (R) • Lyndon B. Johnson (D) • Mike Mansfield (D) • Robert Byrd (D) • Howard Baker (R) • Bob Dole (R) • Robert Byrd (D) • George J. Mitchell (D) • Bob Dole (R) • Trent Lott (R) • Tom Daschle (D) • Trent Lott (R) • Tom Daschle (D) • Bill Frist (R) • Harry Reid (D)
Oscar Underwood (D) • Joseph Taylor Robinson (D) • Charles L. McNary (R) • Warren Austin (R) • Charles L. McNary (R) • Wallace H. White, Jr. (R) • Alben Barkley (D) • Kenneth S. Wherry (R) • Styles Bridges (R) • Lyndon B. Johnson (D) • William F. Knowland (R) • Everett Dirksen (R) • Hugh Scott (R) • Howard Baker (R) • Robert Byrd (D) • Bob Dole (R) • Tom Daschle (D) • Trent Lott (R) • Tom Daschle (D) • Trent Lott (R) • Bill Frist (R) • Tom Daschle (D) • Harry Reid (D) • Mitch McConnell (R - elekt)
