Juan Diego
Z Wikipedii
Juan Diego Cuauhtlatoatzin (nah. Mówiący orzeł lub Ten, kto mówi jak orzeł; ur. ok. 1474 roku w Cuautitlán w Królestwie Texcoco, ob. miasto Meksyk; zm. 30 maja 1548 w mieście Meksyku) - aztecki wizjoner uznawany przez Kościół katolicki za świętego. Był on człowiekiem świeckim i ojcem rodziny. Został ochrzczony przez pierwszych misjonarzy franciszkańskich prawdopodobnie w 1524 roku. W 1529 roku zmarła jego żona Maria Lucia.
[edytuj] Objawienie Matki Bożej z Guadalupe
9 grudnia 1531 roku, kiedy Juan Diego szedł do Tlatelolco na poranną mszę św. na wzgórzu Tepeyac, miał on ujrzeć piękną kobietę, która przedstawiła mu się jako: Matka Boża z Guadalupe - Święta Maryja zawsze Dziewica, Matka prawdziwego Boga. Objawienia trwały kilka dni - do 12 grudnia 1531 roku, kiedy to zgodnie z przekazami miał zdarzyć się cud - na płaszczu Juana Diego, w którym niósł róże (róże cudownie urosły na kamienistym, pokrytym lodem wzgórzu), powstał w sposób cudowny obraz Matki Bożej, jako znak dla biskupa Zumárragi. Po tym wydarzeniu zbudowano mały kościół, który stał się celem licznych pielgrzymek Indian, Metysów i Hiszpanów. Szczególną czcią pielgrzymi otaczali cudowny obraz Matki Bożej z Guadalupe. Obraz zachowuje się do dziś. Jest to najstarsze objawienie maryjne oficjalnie uznane przez Kościół katolicki. Bazylika Matki Bożej z Guadalupe jest największym sanktuarium katolickim - rocznie przybywa tu 12 milionów pielgrzymów.
Kult św. Juana Diego zaczął się szerzyć w Meksyku zaraz po jego śmierci. Jednym ze świadectw tego kultu jest świątynia, którą wzniesiono w Cuautitlán, miejscu urodzenia Juana Diego, a którą poświęcono Matce Bożej.
[edytuj] Proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny
6 maja 1990 roku papież Jan Paweł II beatyfikował go podczas uroczystej mszy św. w bazylice pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny z Guadalupe w stolicy Meksyku. 31 lipca 2002 roku podczas kolejnej podróży do Meksyku ogłosił go świętym.
