Jupiter Icy Moons Orbiter
Z Wikipedii
Jupiter Icy Moons Orbiter (JIMO) - jest to planowana sonda kosmiczna, przeznaczona do badania lodowych księżyców Jowisza - Ganimedesa, Kallisto oraz Europy, która byłaby głównym celem misji. Wg obecnych teorii naukowych wszystkie te księżyce pod lodową pokrywą mogą posiadać oceany słonej wody, w których mogły rozwinąć się prymitywne formy życia.
Projekt JIMO powstał w ramach projektu Prometeusz (ang. Project Prometheus). Nie wyszedł jednak nigdy poza etap wczesnego planowania. Start miał nastąpić po 2017 roku. Zaaprobowany przez Kongres budżet NASA na 2006 rok spowodował znaczne zredukowanie funduszy dla JIMO, a w dalszym etapie całkowite zastopowanie finansowania przedsięwzięcia. W międzyczasie pojawiło się wiele głosów, opowiadających się za stworzeniem prostszej, demonstracyjnej misji, która przetestowałaby technologię napędu jonowego. Wiele osób twierdzi, że proponowany pojazd jest zbyt skomplikowany, a ryzyko niepowodzenia misji zbyt duże. Największe obawy wywołuje konieczność montowania na orbicie sondy, napędzanej reaktorem jądrowym.
[edytuj] Pojazd
Projekt uwzględnia wprowadzenie wielu zupełnie nowych technologii. Najbardziej rewolucyjnym wydaje się użycie małego reaktora atomowego, który zasilałby pojazd napędzany silnikiem jonowym. Wydajność układu zapewniałaby moc kilka tysięcy razy większą niż przy użyciu paneli ogniw fotogalwanicznych lub termoelektrycznych generatorów izotopowych. Dostępność energii umożliwiłaby wyposażenie pojazdu w silny radar, penetrujący skorupę lodową księżyców. Możliwe stałoby się zastosowanie nadajników radiowych zapewniających połączenie z prędkością ok. 10Mbps.
Silniki jonowe w połączeniu ze standardowymi silnikami manewrowymi umożliwiłyby wielokrotne dokonywanie zmian orbity, a nawet wchodzenie i opuszczanie orbity poszczególnych księżyców, zamiast standardowo stosowanych przelotów w pobliżu.
Projekt sondy wymaga zamocowania reaktora na przedzie pojazdu, z dala od wrażliwych na promieniowanie urządzeń badawczych. W celu zminimalizowania ilości paliwa rozszczepialnego zasilającego reaktor, zostanie on uruchomiony dopiero na orbicie okołoziemskiej.
Northrop Grumman został wybrany w drodze przetargu jako główny wykonawca wstępnego projektu za sumę 400 milionów dolarów. Wykonawcy poszczególnych podzespołów pojazdu mają zostać wybrani w dalszym terminie.
[edytuj] Wstępna specyfikacja
- ładunek naukowy: 1500 kg
- generatory prądotwórcze: 104 kW (440 V prądu przemiennego)
- układ chłodzenia: 422m2
- silniki jonowe: 30kW,
- szybkość łącza radiwego: 10Mbps (4 nadajniki po 250 W każdy)
- wymiary pojazdu: dł. 58,4 m; szer. 15,7 m
- czas trwania misji: 20 lat
- start: 2017 rok
