Karabin maszynowy MG 15

Z Wikipedii

Flugzeugmaschinengewehr MG 15
Karabin MG 15 na stanowisku strzeleckim bombowca Ju 88
Dane podstawowe
Państwo	Niemcy
Rodzaj	lotniczy karabin maszynowy
Historia
Prototypy	1932
Produkcja seryjna	1932 - ??
Wyprodukowano	17 648 egz.
Dane techniczne
Kaliber	7,92 mm
Nabój	7,92 x 57 mm Mauser
Magazynek	dwubębnowy, 75 nab.
Wymiary
Długość	1090 mm
Długość lufy	600 mm
Masa
broni	11,5 kg (z dwójnogiem)
karabinu właściwego	8,1 kg
wyposażenia dodatkowego	4,3 kg (pełnego magazynka)
Inne
Prędkość pocz. pocisku	765 m/s
Szybkostrzelność teoretyczna	1250 strz./min

MG 15 to lotniczy karabin maszynowy (Flugzeugmaschinengewehr MG 15) kalibru 7,92 mm opracowany przez zakłady Rheinmetall-Borsig w 1932 roku. Podczas II wojny światowej MG 15 był używany przez Luftwaffe jako uzbrojenie obronne w ruchomych stanowiskach strzeleckich większości bombowców i samolotów obserwacyjnych. Zasilany był standardową amunicją karabinową z magazynka siodłowego (dwubębnowego)o pojemności 75 nabojów. Pod spodem umieszczono zbieracz łusek w postaci worka z tkaniny, a później owalnego pojemnika z metalu. W celu ułatwienia strzelcowi wprowadzania poprawek kątowych podczas strzelania, zainstalowano wychylaną pędem powietrza muszkę wiatrową.

Od 1942 zaczęto zastępować MG 15 w roli uzbrojenia lotniczego, skuteczniejszymi karabinami maszynowymi kalibru 13 i 15 mm (MG 81, MG 131) i 20 mm działkami (MG 151). Dotychczas używane karabiny MG 15 znalazły się na uzbrojeniu piechoty, zwłaszcza naziemnych oddziałów Luftwaffe, ponieważ Wehrmacht był uzbrojony w inne karabiny typu MG 34 i MG 42. Zmiana przeznaczenia MG 15 do walki naziemnej spowodowała konieczność wprowadzenia przeróbek umożliwiających jego montaż na standardowej trój- lub dwunożnej podstawie MG i uchwyt do przenoszenia. Oficjalnie wyprodukowano 17 648 sztuk MG 15. Dokładna liczba karabinów przerobionych dla wojsk naziemnych nie jest znana.