Karabin maszynowy Ultimax 100
Z Wikipedii
| Ultimax 100 | |
 |
|
| Ultimax 100 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Singapur |
| Producent | Chartered Industries of Singapure |
| Rodzaj | ręczny karabin maszynowy |
| Historia | |
| Prototypy | 1978-1981 |
| Produkcja seryjna | 1981 - do chwili obecnej |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 5,56 mm |
| Nabój | 5,56 x 45 mm |
| Wymiary | |
| Długość | 1030/810 mm (Mk II z kolbą/bez kolby) 1024/800 mm (Mk III z kolbą/bez kolby) |
| Długość lufy | 508 mm |
| Długość linii celowniczej | 472 mm |
| Masa | |
| broni | 4,75 kg (Mk II z dwójnogiem, bez magazynka) 7,90 kg (Mk II z dwójnogiem, bez magazynka) |
| wyposażenia dodatkowego | 0,37 kg (dwójnogu) 0,6/1,7 kg (magazynek 100-nab. pusty/załadowany) |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku | 970/945 m/s (nabój M193/SS109) |
| Szybkostrzelność teoretyczna | 400-600 strz./min |
| Zasięg skuteczny | 460/1300 (nabój M193/SS109) |
Ultimax 100 – singapurski ręczny karabin maszynowy kalibru 5,56 x 45 mm.
Spis treści |
[edytuj] Historia
W 1978 w singapurskiej firmie Chartered Industries of Singapure (CIS) rozpoczęto prace nad nowym rkmem. Pracami kierował Amerykanin James Sullivan. Zdecydował się on stworzyć broń pośrednią pomiędzy rkmem klasy LSW (Light Support Weapon – ręczny karabin maszynowy powstały przez wyposażenie karabinu szturmowego w dłuższą, cięższą lufę i pojemniejszy magazynek np. RPK) a SAW (Squad Automatic Weapon – broń zasilana taśmowo z szybkowymienną lufą będąca jakby pomniejszonym ukmem np. Minimi). Produkcję nowej broni oznaczonej początkowo jako Section Machine Gun rozpoczęto w 1981 roku.
[edytuj] Wersje
- Ultimax 100 Mk I – wersja z wymienną lufą lekką (już nie produkowana)
- Ultimax 100 Mk II – wersja z wymienną lufą ciężką
- Ultimax 100 Mk III – wersja z szybkowymienną lufą ciężką. Wersja ta jest oferowana z lufą długą (508 mm) i krótką (330 mm).
- Ultimax 100 Mk IV - wersja z kolbą składaną, wyposażona w szyny Picatinny.
[edytuj] Opis konstrukcji
Ręczny karabin maszynowy Ultimax 100 jest zespołową bronią samoczynną. Zasada działania oparta o odprowadzanie gazów prochowych przez boczny otwór w lufie. Ryglowanie przez obrót zamka. Karabin strzela z zamka otwartego tylko ogniem seriami (mechanizm spustowy bez przerywacza). Zasilanie z magazynków zgodnych ze STANAG (np. od karabinów M16 czy FNC). Standardowo używa się magazynków bębnowych (100 i 60 nabojowych). Lufa (w wersji Mk III szybkowymienna) posiada ręcznie przestawiany trójpołożeniowy (w pierwszych seriach pięciopołożeniowy) regulator gazowy. Lufa zakończona szczelinowym tłumikiem płomienia. Możliwość zamocowania bagnetu. Przyrządy celownicze mechaniczne składają się z muszki i regulowanego celownika przeziernikowego (nastawy do 1200 m co 100 m). Rkm posiada kolbę stałą i dwójnóg. Istnieje możliwość łatwego odłączenia kolby i dwójnogu (broń bez kolby i dwójnogu, z krótką lufą jest najczęściej stosowana przez oddziały specjalne)
[edytuj] Użytkownicy
Karabin znajduje się na wyposażeniu armii Singapuru od 1982. Inni użytkownicy to Fidżi, Filipiny, Chorwacja, Honduras, Indonezja, Papua Nowa Gwinea, Peru.
[edytuj] Bibliografia
- CH. lekka broń szturmowa. RKM Ultimax. Komandos. 1993, nr 7/8(18), str. 20-21.
[edytuj] Zobacz też
Broń produkowana przez Chartered Industries of Singapure (obecnie Singapore Technologies Kinetics):
