Kardam

Z Wikipedii

Kardam chan bułgarski panujący w latach 777 - 802, następca Teleriga. Prawdopodobnie ostatni przedstawiciel dynastii Ukil. Kardama na tron wyniosła arystokracja plemienna pochodzenia słowiańskiego, która usunęła w cień rody bułgarskie, zdziesiątkowane długotrwałymi wojnami z Bizancjum. Władca wykorzystał przerwę w działaniach wojennych z Grekamiami i doprowadził do załagodzenia konfliktu wewnętrznego w Bułgarii. Udało mu się znacznie wzmocnić pozycję chana. Władza Kardama opierała się na rodach słowiańskich, co powodowało stopniową slawizację tureckich Bułgarów.

Wojnę z Bizancjum chan wszczął w 789 r., gdy oddziały bułgarskie spustoszyły terytorium plemienia macedońskich Strumian, uznających zwierzchność cesarską. Kulminacyjnym momentem działań było zwycięstwo Kardama nad wojskami cesarza Konstantyna VI pod Markellai w 791 r. W wyniku porażki cesarz zmuszony został do płacenia rocznego trybutu. Gdy Konstantyn VI nie wywiązywał się z zobowiązań, wojna wybuchła ponownie, lecz walki nie przynosiły szali zwycięstwa na korzyść którejkolwiek ze stron. Ostatecznie Kardam zrezygnował z przyjmowania daniny po rozmowach pokojowych z cesarzem pod Adrianopolem w 796 r. Po tym wydarzeniu chan nie podejmował już działań zbrojnych przeciwko odwiecznemu rywalowi z Konstantynopola.

Kardam zmarł około 802. Choć źródła dotyczące panowania chana są skąpe, niemniej ugruntował on pozycję Bułgarów na Bałkanach. Z owoców działalności Kardama korzystali jego następcy, zwłaszcza Krum i Omurtag.