Karolówka (województwo podkarpackie)

Z Wikipedii


Karolówka
Województwo	podkarpackie
Powiat	lubaczowski
Gmina	Lubaczów
Powierzchnia	0,58 km²
Położenie	50° 09' 33'' N 23° 10' 30'' E
Liczba mieszkańców (2002) • liczba ludności	187
Strefa numeracyjna (do 2005)	16
Tablice rejestracyjne	RLU
Położenie na mapie Polski Karolówka

Karolówka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Lubaczów.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Spis treści

1 Historia
2 Charakterystyka Środowiska Geograficznego
3 Typ wsi oraz populacja
4 Co warto zobaczyć

[edytuj] Historia

Historia Karolówki sięga roku 1818. Pierwotnie nazywała się Burgau. Została założona na obszarze dóbr koronnych zarządzanych przez rząd Austrii. Liczyła około 20 gospodarstw. Mieszkańcy Burgau byli to w przeważającej części niemieccy osadnicy. Zajmowali się rolnictwem. Świadczą o tym do dziś niektóre nazwiska mieszkańców o brzmieniu niemieckim, np. Brühl, Bauman, jak i też pierwotna nazwa wsi. Wieś powstała obok istniejącego już Młodowa zamieszkiwanego przez ludność Ruską wyznania prawosławnego. Mieszkańców Burgau traktowano jak nieproszonych gości, starając się zawłaszczyć ich grunty. Po 1918 roku doszło do procesu sądowego o charakterze roszczeniowym. Sąd przyznał Młodowowi prawo do współużytkowania części gruntów i lasu należących do Burgau. Od tego czasu powstające na tych gruntach nowe gospodarstwa dopisywano do numeracji Młodkowskiej tworząc bałagan ewidencyjny w obydwu wsiach. Ten stan trwał do marca 2007 roku. Na przełomie marca i kwietnia mieszkańcy obydwu wsi wybierali nazwy dla swoich ulic. Obecnie w Karolówce mamy 4 ulice: Jana III Sobieskiego, Wspólną, Nową oraz Wincentego Witosa. 5 stycznia 1938 roku mieszkańcy ówczesnego Burgau wystąpili o zmianę nazwy niemieckiej na polską „ Karolówka”. Nazwa powstała od imion trzech obywateli urodzonych w Burgau, którzy znacząco przyczynili się do sprawy niepodległości Polski: Karola Sandra, Karola Baumana i Karola Świstowicza. W latach 1976 – 1978 w okresie postępowania scaleniowego gruntów w Młodowie i Karolówce, Młodów wystąpił z wnioskiem do Wojewody Przemyskiego o włączenie obrębu geodezyjnego Karolówka do obrębu Młodów z pominięciem urzędu Rejonowego w Lubaczowie. W oparciu o ustalenia kompetentnych organów administracji państwowej Starosta Lubaczowski ustalił, że obręb ewidencyjny Karolówka istniał w określonych prawnie granicach i figurował w wykazie Urzędowym Nazw Miejscowości w Polsce. W związku z tymi ustaleniami decyzja Wojewody Przemyskiego nie mogła orzekać o złączeniu wymienionych obrębów. Na podstawie orzeczenia Starosty Lubaczowskiego z dnia 26 września 2000 roku powstały dwa odrębne obręby geodezyjne – Młodów oraz Karolówka. W wyniku nieprzyjaznych działań roszczeniowych Młodowa – terytorium Karolówki zostało znacznie pomniejszone. Najważniejsze jest to, że dzięki urzędnikom kierującym się zasadami etyki zawodowej – prawda została obroniona.

[edytuj] Charakterystyka Środowiska Geograficznego

Obszar i ukształtowanie

Karolówka jest częścią powiatu Lubaczowskiego. Region lubaczowski, położony jest na styku krain fizjograficznych – Kotliny Sandomierskiej i Roztocza. Usytuowany jest między 22o40’ a 23o40’ długości geograficznej północnej i leży w województwie podkarpackim. Stolica regionu – miasto Lubaczów - zajmuje obszar 25,7 km2. Cały obszar z liczbą 7 gmin ma 1267,6 km2 powierzchni i zamieszkuje go ponad 54000 osób. Na obszarze lubaczowskim występuje duża różnorodność ukształtowania terenu. Na płn.-zachód od Lubaczowa rozciąga się lekko pofałdowany Płaskowyż Tarnogrodzki z wysokościami średnio 210-220 m n.p.m. Nizinne tereny, stanowiące część Kotliny Sandomierskiej, zbudowane zostały z utworów mioceńskich. Północne wyżynne obszary, będące częścią Roztocza południowego, ciągną się pasmem szerokości od 15 do 20 km w kierunku południowo-wschodnim do granicy państwa. Roztocze ze średnimi wysokościami 300m n.p.m. posiada najwyższe wzniesienia: Krągły Goraj 390 m n.p.m i Wielki Dział – 390 m n.p.m.

Bogactwa naturalne

Na obszarze Lubaczowskim najcenniejszym bogactwem naturalnym staly się pokłady gazu ziemnego, eksploatowanego od 1958 roku. Z lubaczowskiego gazu od 1959 roku korzystają zakłady przemysłowe w Zagłębiu Śląskim, Krakowie, Tarnowie, Warszawie i innych miejscowościach kraju. Drugie bogactwo – to „polskie złoto” – siarka. W 1953 roku w okolicy Baszni i Horyńca. Od 1978 roku eksploatowana jest w Doświadczalnej Kopalni Siarki w Baszni. Z pozostałych bogactw naturalnych na uwagę zasługują złoża wapieni, występujących w rejonie Roztocza, w pobliżu Miejscowości Brusno, Płazów, Dziewięcierz i huta Różaniecka. Z rudy darniowej również znajdującej się na tym terenie, w dawnych czasach wytapiano żelazo. Natomiast w Horyńcu i okolicy występują silne źródła siarczane, wykorzystywane w leczeniu schorzeń reumatycznych.

Klimat

W większości nizinnych terenów Lubaczowszczyzny klimat zbliżony jest do panującego w Kotlinie Sandomierskiej. Przeciętna temperatura w ciągu roku na tym obszarze wynosi +8oC, a najwyższa temperatura lipca wynosi +18,5oC. Dni z temperaturą powyżej 0 jest 270 do 285 w roku. Liczba dni bezmroźnych średnio 70. Okres zalegania pokrywy śnieżnej trwa 50-70 dni, a jej grubość wynosi 40-60 cm. Przeciętna opadów jest na nizinnych terenach lubaczowskich najniższa w województwie podkarpackim i wynosi około 600 mm – na Roztoczu około 700 mm. Wieją tu głównie wiatry zachodnie o umiarkowanej sile.

Sieć rzeczna Rejon lubaczowski położony jest w dorzeczu Sanu i Bugu. Największą rzeka jest Lubaczówka, długość 84 km. Powierzchnia zlewiska wynosi 1131 km2 . jej źródła znajdują się na Płaskowyżu Jaworowskim, w rejonie Niemiarowa (Ukraina). Do mniejszych rzeczek płynących na tym obszarze należy zaliczyć: Słonawę I Smolinkę. Poza uregulowaną Lubaczówką, wszystkie pozostałe rzeczki i potoki płyną dziko, tworząc bagniste rozlewiska. Przez Karolówkę przepływa rzeka Wiśnia, która oddziela Młodów od Karolówki (Młodów po lewej stronie, Karolówka po prawej stronie). Dawniej służyła ona do pojenia bydła i prania.

[edytuj] Typ wsi oraz populacja

Karolówka ze względu na kształt jest wieloosiowa, tzn., że położona jest przy kilku drogach. Przez wzgląd na rangę tej to wieś podstawowa. Jest ona wsią małą. Obecnie w Karolówce jest 185 mieszkańców: (stan na 25 IV 2004 rok) • 98 kobiet • 87 mężczyzn

W ciągu ostatnich 3 lat na Karolówce zmarło 5 osób oraz urodziło się 6 dzieci, z czego wynika, ze przyrost naturalny jest dodatni. We wsi nie ma żadnych mniejszości narodowych oraz żadnych innych religii – wszyscy są wyznania katolickiego.

[edytuj] Co warto zobaczyć

W Karolówce znajdują się dwie kapliczki. Jedna z nich, znajdująca się na terenie prywatnym jednego z mieszkańców, została postawiona jako dowód wdzięczności Matce Bożej Szkaplerznej za ocalenie fundatora i jego rodziny od śmiertelnej choroby, jaką była zbierająca śmiertelne żniwo w latach trzydziestych ubiegłego wieku cholera. Przez długie lata stanowiła dla mieszkańców miejsce wspólnego odprawiania nabożeństw majowych na cześć Najświętszej Marii Panny. Dziś, kiedy we wsi jest już kościół parafialny, kapliczka przestała pełnić taką funkcję. Stanowi jedynie element ozdobny i upiększa okoliczny pejzaż. Druga kapliczka jest zdecydowania większa. Sąsiaduje z leśniczówką, położona na niewielkim wzniesieniu niejako góruje nad pozostałymi zabudowaniami i można powiedzieć, że stanowi dominantę wiejskiego krajobrazu. Kapliczka jest pod wezwaniem Jezusa Miłosiernego, o czym przypomina figura z drzewa lipowego wyrzeźbiona przez artystę ludowego Dymitra Żelisko z Sieniawki po zakończeniu I wojny światowej. Przy kaplicy odmawiano nabożeństwa czerwcowe. W latach pięćdziesiątych XX wieku mieszkańcy ufundowali nową blaszano-drewnianą konstrukcję kapliczki i zadbano o renowację jej wnętrza. Szczególnym miejscem rekreacji jest stadion wiejski o dźwięcznej nazwie Arena Auf Karolówka. Co roku na wakacjach odbywają się tu rozgrywki "Old Boys" kontra "Young Boys"

Karolówka jest wsią zadbaną. Przez wieś, wzdłuż głównej ulicy przebiega nowy chodnik,co ułatwia poruszanie się pieszym, można też bezpiecznie spacerować. Domy są schludne, a podwórka czyste i często otoczone pięknymi ogródkami. Nasza rzeczka „Wiśnia” jest w miarę czysta, ale z biegiem lat będzie jeszcze czystsza, ponieważ planowana jest budowa kanalizacji.

Karolówka jest małą i przepiękną wioską. W naszej wiosce jest także las, w którym ustawiono za sponsorowane przez Gminę Lubaczów ławeczki, więc można urządzić mały piknik lub odpocząć w trakcie wędrówki. W lecie jest bardzo dużo jagód, malin oraz jeżyn, potocznie zwanymi „drapakami” z powodu licznych kolców, które się na nich znajdują. Jest tam też wiele rodzajów grzybów. Co roku jest ich wysyp toteż można nazbierać wiele koszy tego smakołyku. Od naszej miejscowości jest blisko do Roztoczańskiego Parku Narodowego i można jeździć tam na całodniowe wycieczki. Niedaleko Karolówki, w pobliskim Budomierzu będzie budowane nowoczesne przejście graniczne co umożliwi szybszą przeprawę na Ukrainę. Dzięki temu będzie można szybciej dotrzeć do położonego blisko granic, przedwojennego polskiego ośrodka naukowego, kulturalnego i artystycznego, (dziś leżącego w granicach państwa ukraińskiego) – Lwowa. Podczas wizyty w Karolówce, przy odrobinie szczęścia, można spotkać jedną z tutejszych mieszkanek, które wyróżnia niezwykła uroda, choć być może to kwestia gustu… Ale czy nie warto przekonać się o tym osobiście?

Zobacz też: Karolówka