Karol Broniewski

Z Wikipedii

Karol Broniewski
[[Grafika:\|150px]]

podpułkownik
Urodzony	28 września 1916 Lwów
Kariera wojskowa
W służbie od	1941
Stanowiska	komendant Wojskowej Komendy Rejonowej w Szczecinie
Najważniejsze bitwy i wojny	II wojna światowa
Odznaczenia

Karol Broniewski s. Aleksandra (ur. 28 września 1916 we Lwowie) - polski oficer w stopniu podpułkownika, uczestnik walk w II wojnie światowej.

Absolwent Centralnej Szkoły Oficerów Polityczno-Wychowawczych w Łodzi z 1945.

W latach 1932-1934 pracował w firmie "Elektrobłysk" we Lwowie, a następnie do 18 kwietnia 1936 w fabryce żarówek "Polluść". Podczas pracy był dwukrotnie aresztowany.

Po ustanowieniu władzy radzieckiej we Lwowie powrócił do fabryki, gdzie pracował do chwili powołania do wojska.

Służbę wojskową rozpoczął 23 czerwca 1941 jako szeregowy w batalionie medycznym 8. kompani zmechanizowanej i pełnił ją do 29 lipca 1941.

Od 22 czerwca 1941 do 3 lipca 1941 brał udział w walkach w rejonie Przemyśla, podczas których został ranny w głowę.

28 listopada 1950 został wyznaczony na komendanta Rejonowej Komendy Uzupełnień w Gdyni.

Awansowany do stopnia podpułkownika rozkazem personalnym nr 922 z 7 grudnia 1950.

Po przemianowaniu na Wojskową Komendę Rejonową pełnił obowiązki komendanta do 28 października 1953.

W latach 1955-1957 pełnił obowiązki komendanta Wojskowej Komendy Wojewódzkiej w Koszalinie, a następnie 1957-1966 był komendantem Wojskowej Komendy Uzupełnień w Szczecinie.

Przeniesiony do rezerwy na podstawie Rozkazu personalnego nr 0813 z dnia 22 czerwca 1966.

[edytuj] Awanse

[edytuj] Wykształcenie

30 grudnia 1944 - 26 marca 1945 - Centralna Szkoła Oficerów Polityczno-Wychowawczych w Łodzi

[edytuj] Stanowiska

23 czerwca 1941 - 29 lipca 1941 - żołnierz - 8. Kompania Zmechanizowana - batalion medyczny
30 lipca 1941 - 29 grudnia 1944 - dowódca drużyny - pluton saperów - 8. Kompania Zmechanizowana - 401. Batalion Budowlany - 5. Gwardyjska Armia Pancerna
27 marca 1945 - 21 kwietnia 1945 - zastępca przewodniczącego komisji poborowej - Rejonowa Komenda Uzupełnień w Krakowie
22 kwietnia 1945 - 10 września 1945 - zastępca przewodniczącego komisji poborowej - Rejonowa Komenda Uzupełnień w Radomiu
11 września 1945 - 25 lutego 1946 - zastępca komendanta ds. polityczno-wychowawczych - Rejonowa Komenda Uzupełnień w Nysie
26 lutego 1946 - 1 października 1946 - komendant - Rejonowa Komenda Uzupełnień w Nysie
2 października 1946 - 14 grudnia 1948 - kierownik referatu mobilizacji i poboru - Rejonowa Komenda Uzupełnień w Starogardzie Gdańskim
15 grudnia 1948 - 27 listopada 1950 - komendant - Rejonowa Komenda Uzupełnień w Toruniu
28 listopada 1950 - 1 kwietnia 1953 - komendant - Rejonowa Komenda Uzupełnień w Gdyni
2 kwietnia 1953 - 28 października 1955 - komendant - Wojskowa Komenda Rejonowa w Gdyni
29 października 1955 - 3 maja 1957 - komendant - Wojskowa Komenda Wojewódzka w Koszalinie
20 października 1957 - 22 czerwca 1966 - komendant - Wojskowa Komenda Rejonowa w Szczecinie