Karol Dejna

Z Wikipedii

Karol Dejna (ur. 10 listopada 1911 w Borkach Wielkich koło Tarnopola [1], zm. 15 kwietnia 2004 w Łodzi), językoznawca.

Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie w 1935. Do 1941 pracował jako nauczyciel w lwowskich szkołach średnich. Od 1945 związany z Uniwersytetem Łódzkim, początkowo jako asystent, następnie adiunkt (1947 obronił doktorat, 1952 habilitował się), zastępca profesora (1951-1954) i profesor (od 1954). Od 1954 był profesorem nadzwyczajnym, od 1962 profesorem zwyczajnym. W 1983 został członkiem korespondentem PAN, 1989 - członkiem rzeczywistym Akademii. Na Uniwersytecie Łódzkim pełnił m.in. funkcję prorektora (1956-1959), zastępcy dyrektora Instytutu Filologii Polskiej (1970-1979), został także uhonorowany doktoratem honoris causa.

Od 1956 członek Komitetu Językoznawstwa PAN, wieloletni (od 1976) przewodniczący Komisji Dialektologicznej. W latach 1985-1989 był zastępcą przewodniczącego Oddziału PAN w Łodzi. Członek Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, przewodniczący Wydziału I tego stowarzyszenia, wiceprezes oraz redaktor "Rozpraw Komisji Językowej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego". Był laureatem nagród resortowych, nagrody miasta Łodzi (1982), nagrody naukowej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego (1985); został także odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz tytułem "Zasłużony Nauczyciel PRL".

W pracy naukowej zajmował się dialektologią słowiańską. Był autorem ponad 100 prac naukowych, m.in.:

• Polsko-laskie pogranicze językowe na terenie Polski (1951-1952)
• Gwary ukraińskie Tarnopolszczyzny (1957)
• Atlas gwarowy województwa kieleckiego (1962-1968)
• Dialekty polskie (1973)
• Atlas polskich innowacji dialektalnych (1981)
• Atlas gwar polskich. Kwestionariusz - notatnik (1987)
• Słownik gwary czeskiej mieszkańców Kucowa (1990)
• Z zagadnień ewolucji oraz interferencji językowej (1991)

[edytuj] Źródła

• Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja trzecia, Warszawa 1993