Karol Prozor
Z Wikipedii
Karol Prozor herbu Prozor (ur. 1759 – zm. 1 listopada 1841 w Chojnicach) – członek Komisji Rządu Tymczasowego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1812, oboźny wielki litewski, marszałek Trybunału Litewskiego w 1787.
Zwolennik konstytucji 3 maja. Jeden z przywódców organizacji spiskowej przygotowującej wybuch powstania kościuszkowskiego. Przywódca insurekcji wileńskiej. Był zastępcą radcy w Radzie Najwyższej Narodowej. Po upadku powstania emigrował za granicę.
[edytuj] Bibliografia
- E. Orman, Karol Prozor, w: Polski Słownik Biograficzny, t. XXVIII, Wrocław 1985-1986, s. 534.
Dirk van Hogendorp • Józef Sierakowski • Stanisław Sołtan • Ignacy Kossakowski • Louis Pierre Édouard Bignon • Franciszek Jelski • Aleksander Stanisław Potocki • Karol Prozor • Aleksander Antoni Sapieha • Jan Śniadecki • Ignacy Tyzenhauz