Jan Śniadecki

Z Wikipedii

Jan Chrzciciel Władysław Śniadecki (ur. 29 sierpnia 1756 w Żninie, zm. 9 lub 21 listopada 1830 w Jaszunach koło Wilna) – polski astronom, matematyk i filozof. Brat Jędrzeja Śniadeckiego.

Zajmował się również zagadnieniami pedagogiki, językoznawstwa i filozofii. Mówiono o nim, iż jest: "arcykapłanem umiejętności na całą Polskę i Litwę" (Karol Libelt). Wykształcenie średnie zdobywał w Gimnazjum w Trzemesznie. Studiował na Akademii Lubrańskiego i Uniwersytecie Jagiellońskim. Był również studentem Uniwersytetu w Paryżu, gdzie kontynuował studia matematyczne. W 1781 r. został profesorem matematyki i astronomii w Krakowie. W 1782 r. wystąpił z projektem zbudowania obserwatorium astronomicznego w Krakowie na terenie Ogrodu Botanicznego. W 1784 (rok po braciach Montgolfier) wraz z Janem Jaśkiewiczem skonstruował pierwszy w Polsce balon. W filozofii był wrogiem metafizyki i romantyzmu, spekulacji i apriorycznych dociekań. Głównym jego dziełem filozoficznym była Filozofia umysłu ludzkiego. Na jego osobie wzorowana była postać Starca z ballady Romantyczność Adama Mickiewicza.

Przyczynił się do upowszechnienia polskiej terminologii matematycznej.

W 1812 został członkiem utworzonej przez cesarza Napoleona I Bonaparte Komisji Rządu Tymczasowego Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Na cześć uczonego została nazwana jedna z planetoid 1262 Sniadeckia oraz Śniadecki, krater na Księżycu.

[edytuj] Zobacz też:

• oświecenie w Polsce.

[edytuj] Linki zewnętrzne

"Trygonometrya kulista analitycznie wyłożona..."

To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.