Katarzyna Aragońska

Z Wikipedii

Katarzyna Aragońska, wg nadwornego malarza Henryka VIII, Michaela Sittow (ok. 1502)

Katarzyna Aragońska (ur. 16 grudnia 1485 w Alcalá de Henares, Hiszpania, zm. 7 stycznia 1536 w Kimbolton, Cambridgeshire, Anglia) - najmłodsza córka Izabeli i Ferdynanda II z Kastylii i Aragonii. Królowa Anglii.

Żona księcia Walii - Artura Tudora w latach 1501-1502. Po jego śmierci i kilkuletnich negocjacjach pomiędzy Ferdynandem II i Henrykiem VII, w 1509 roku wyszła dzięki dyspensie papieskiej za mąż za jego brata Henryka VIII. Wkrótce urodziła syna, jednak niemowlę zmarło po dwóch miesiącach. Jedynym dzieckiem Katarzyny i Henryka VIII, które przeżyło ciążę i okres niemowlęcy była urodzona w lutym 1516 roku księżniczka Maria, późniejsza królowa Maria I Tudor. Brak męskich potomków z tego związku i nieudzielenie przez papiestwo zgody na rozwód z Katarzyną stały się przyczyną w 1534 roku zerwania z Rzymem i ogłoszenia Henryka VIII głową angielskiego kościoła narodowego.

[edytuj] Sprawa rozwodu

Katarzyna twierdziła, iż nie skonsumowała swego związku z Arturem (co było mało prawdopodobne, jeżeli wierzyć relacjom dworskim). Prawo biblijne zakazywało "brania wdowy po bracie" (a zwłaszcza, jeżeli nie była już dziewicą).

Katarzyna Aragońska (1525)

Król Henryk VII, ojciec Henryka VIII i założyciel dynastii Tudorów, pragnął, aby Henryk poślubił ją jednak, dla przypieczętowania przymierza z Hiszpanią. Nie bez znaczenia był motyw finansowy - w wypadku odesłania jej musiał zwrócić połowę dużego posagu i oddać ziemię w Anglii (a to było nie bez znaczenia dla finansów królestwa). Po śmierci ojca Henryk VIII poślubił więc Katarzynę, przyjmując, iż jej małżeństwo ze starszym bratem nie zostało skonsumowane. Na wszelki wypadek Papież wydał specjalną dyspensę. Stosunki między Henrykiem i Katarzyną układały się nienajlepiej, nie tylko ze względu na brak męskiego dziedzica tronu. Dla Katarzyny ważne były przede wszystkim interesy rodzinnej Hiszpanii (w listach do swego ojca, króla Ferdynanda Aragońskiego, pisała nawet o Anglii jako o "lennach WKM"), co szkodziło polityce króla Anglii, jej męża.

Po wielu latach pożycia, aby przeprowadzić rozwód, Henryk ogłosił się głową kościoła w Anglii, który jeszcze nie był protestancki, ale uniezależniony od władzy Rzymu. Umocniło to w konsekwencji władzę króla. Po ślubie Henryka z Anną Boleyn Katarzyna do końca życia przebywała w faktycznym areszcie domowym.

[edytuj] Ciekawostki

Kiedy Katarzyna zmarła i balsamowano jej zwłoki, okazało się, że jej serce jest sczerniałe. Przez długi czas uważano, że przyczyną jej śmierci było otrucie ( z reki Anny Boleyn lub samego krola). Dzisiejsi eksperci medyczni uważają, że był to rak, o którym wówczas niewiele wiedziano. 22 lata później córka Katarzyny, Maria zmarła również na raka (lub puchlinę wodną).
Znana jest opowieść według której przed ślubem Henryk wyspowiadał Katarzynę (oczywiście bez jej wiedzy).
Po rozwodzie była tytułowana księżną-wdową Walii.
Jej grób znajduje się w katedrze w Peterborough (środkowowschodnia Anglia).

Poprzednik
Elżbieta York