Katarzyna Howard

Z Wikipedii

Katarzyna Howard (ur. ok. 1520/25, zm. 13 lutego 1542), piąta żona króla Anglii Henryka VIII, Królowa Anglii.

Zwróciła uwagę króla jeszcze przed jego rozwodem z Anną Kliwijską, będąc jej dwórką. Henryk VIII był już wtedy niemłody, otyły i nieatrakcyjny. Sama Katarzyna miała już do tego czasu na swym koncie liczne romanse, lecz w oczach króla była niewinną nastolatką, którą obsypał klejnotami i podarkami. Poślubił ją 28 lipca 1540 roku.

Katarzyna Howard

Małżeństwo młodej dziewczyny z odstręczającym, starzejącym się mężczyzną, było dla niej trudne do zniesienia - znalazła sobie przyjemną odmianę w ramionach jednego z ulubionych dworzan Henryka, Thomasa Culpepera. Wieść o romansie rozniosła się na dworze - aby kupić milczenie osób, mogących swą wiedzą zagrozić jej reputacji w oczach męża, Katarzyna zatrudniła na atrakcyjnych stanowiskach kilka z nich - m.in. swoich dawnych kochanków - Francisa Derehama jako osobistego sekretarza i Henry'ego Mannoxa jako jednego z nadwornych muzyków. Decyzje te były nierozsądne - plotki o złym prowadzeniu się królowej zaczęły się rozprzestrzeniać i dotarły do uszu króla. Wynikało to z tego, że te osoby traktowały swoje dawne romanse z królową jako uzasadnienie do wywyższania się na dworze — charakterystyczne było tutaj zachowanie Derehama, który np. na uwagę mistrza ceremonii, że nieuzasadnienie korzysta z przywileju dla „członków rady królowej” (a był to tytuł honorowy dla najstarszych dworzan), butnie odpowiedział, że w radzie królowej był zanim ona poznała mistrza ceremonii i w niej pozostanie, kiedy królowa o mistrzu ceremonii dawno zapomni. Dodatkowo królowa była bardzo nieostrożna i np. spotykała się z Culpererem podczas podróży pary królewskiej do północnej Anglii, tak że o tych schadzkach wiedziały osoby spoza dworu. Król jednak nie chciał początkowo dać wiary tym plotkom, dowody były jednakże aż nadto oczywiste.

Katarzyna została odosobniona w swych komnatach i pozostawiona pod strażą, wielokrotnie w tym czasie przesłuchiwana przez doradców króla. Pierwotnie Henryk miał się z nią rozwieść i oddalić ją, jednak na nieszczęście Katarzyny, został przechwycony jej list miłosny do Culpepera. To spowodowało natychmiastowe oskarżenie o niewierność, co w przypadku królowej oznaczało też zdradę stanu. Zimą 1541 roku Katarzynę uwięziono w jednym z opactw w Middlesex, odbierając jej zarazem tytuł królowej. 8 grudnia ścięto Thomasa Culpepera i Francisa Derehama, zaś sprawa królowej została wniesiona pod obrady parlamentu w styczniu 1542 r. 10 lutego Katarzynę przeniesiono do londyńskiej twierdzy Tower, gdzie została ścięta trzy dni później (toporem, a nie mieczem, jak Anna Boleyn).

W noc przed egzekucją Katarzyna poprosiła kata, aby przyniósł do jej celi (cele dla osób wysokiego rodu w Tower różniły się znacznie od tych zwyczajnych dla "plebsu") pieniek, na którym miała zostać jutro ścięta, aby móc wypróbować ułożenie głowy.

Ostatnie słowa piątej żony Henryka brzmiały: Kochałam Culpepera. Umieram jako królowa, choć wolałabym być jego żoną.

Niektórzy badacze przypuszczają, iż Katarzyna nie zostałaby stracona, gdyby się nie przyznała do winy (ponoć król chciał ją oszczędzić) a Dereham by milczał o Culpererze (Dereham jednakże przestraszył się możliwości tortur i wszystko ujawnił ze szczegółami). Ale skoro do tego doszło, wyrok wówczas za zdradę stanu (bo za takie uznawano wiarołomstwo królowej, która musiała być poza wszelkimi podejrzeniami) mógł być tylko jeden.