Kazimierz Sawicki
Z Wikipedii
Kazimierz Jędrzej Sawicki - Sawa, pseudonimy: Prut, Odwet (ur. 2 czerwca 1888 Grajewo - zm. 2 marca 1971 Londyn). Generał dywizji Wojska Polskiego.
Studiował medycynę w Pradze i Krakowie, tam działał w Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckim. W l. 1914 - 1915 służył w 1 i 5 pułku piechoty Legionów, dowódca plutonu i kompanii. Podporucznik z października 1914, porucznik z marca 1915. Od sierpnia 1915 zastępca komendanta Powszechnej Organizacji Wojskowej. Listopad 1918 - kwiecień 1927 organizator i pierwszy dowódca 36 pułku piechoty Legii Akademickiej. Podpułkownik z 1 czerwca 1919, pułkownik z 15 sierpnia 1924. Od kwietnia 1927 - maja 1932 dowódca piechoty dywizyjnej 29 Dywizji piechoty, maj 1932 - luty 1938 dowódca 16 Dywizji Piechoty. Generał brygady z 1 stycznia 1933. Luty 1938 - wrzesień 1939 dyrektor Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego i jednocześnie dowódca jednostek Obrony Narodowej. Od 1 - 17 września 1939 dowódca Grupy Operacyjnej "Włodzimierz". Udziału w walkach nie brał.
Po kampanii wrześniowej, do marca 1941 internowany na Węgrzech, skąd ucieka i wraca do Polski. Od kwietnia 1941 - 1943 komendant Obszaru Armii Krajowej Lwów, ps. Prut. W l. 1943 - 1944 w Komendzie Głównej AK, komórka "Prusy Wschodnie". W Powstaniu Warszawskim szef III rzutu Sztabu. Po upadku Powstania w niewoli niemieckiej. Po uwolnieniu z niewoli przebywa do 1948 w Nicei, skąd udaje się do Anglii, gdzie wstępuje do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. Po demobilizacji osiada w Londynie, gdzie umiera. Generał dywizji z 11 listopada 1966 - decyzją Prezydenta Rzeczypospolitej na uchodźstwie Zaleskiego.
Odznaczenia: Virtuti Militari, Polonia Restituta 3 i 4 kl., Krzyż Niepodległości, Krzyż Walecznych czterokrotnie, Krzyż Zasługi złoty z mieczami.
[edytuj] Bibliografia
- T. Kryska Karski, S. Żurakowski "Generałowie Polski Niepodległej" wyd. Editions Spotkania, Warszawa 1991
- H. P. Kosk "Generalicja Polska" tom 2, wyd. Oficyna Wydawnicza Pruszkow 2001
