Kij bojowy
Z Wikipedii
Kij bojowy – najprostsza odmiana broni drzewcowej różnej długości (od kilku cm do 2,5 metra) i kształtu (np. bumerang). Nie posiada grotu. Końce naturalne lub specjalnie, dla celów walki spreparowane (zaostrzone, pogrubione lub okute metalem).
Kij był chętnie wykorzystywany jako broń przez ludność cywilną, wędrowców, mnichów, a nawet przez straże miejskie – szczególnie w sytuacjach, gdy użycie broni ostrej było niewskazane lub zabronione.
Za kij w funkcji broni, można by również uznać prymitywny rodzaj łuku (wykorzystanie sprężystości materiałowej drewna), a także brzechwę prymitywnej strzały.
Ta najprostsza, i zapewne jedna z najstarszych broni, jaką jest kij lub pałka, została uwieczniona w wielu bajkach, legendach i mitach, szczególnie jako narzędzie walki, którym posługują się ich bohaterowie o plebejskim pochodzeniu, np.:
- "kije-samobije" (z bajki braci Grimm)
- podstawowa broń chłopaków z leśnej drużyny Robin Hooda (łuki i pałki – zobacz: quarterstaff)
- "pałycia" - broń bohaterów (bajkowych herosów z bajek ludowych Ukrainy, Rosji, Białorusi), wykorzystywana również w Bojowej Hopak, Spas - zwyczaj kozaćkich rodiw, użyty przez oblężonych przez Polaków mieszkańców ukraińskiego miasta Winnica.
- "Cudowna Żerdź", broń Króla Małp (Wu-Cz'eng Małpi bunt, Wędrówka na Zachód, arcydzieła klasycznej beletrystyki chińskiej)
Szczególnie wysoką rangę jako broń uzyskał kij w systemach Shaolin Kung Fu i innych chińskich Wu Shu. Jest w nich uznawany za jedną z czterech podstawowych broni i nazywany ojcem wszelakiej broni.
Poniższa tabelka jest zestawieniem różnych sztuk (sportów) walki, w których kij (jeden lub więcej) jest wykorzystywany jako broń podstawowa:
| Pochodzenie lub miejsce występowania | Nazwa sztuki (sportu) walki | Nazwa (rodzaj) kija | Charakterystyka broni |
|---|---|---|---|
| Afryka Płd. | zuluska walka na kije | ? | dwa długie kije, z których jeden służy do obrony, a drugi do atakowania |
| Afryka, Australia | ? | bumerang | kij o sierpowatym (z reguły) kształcie |
| Anglia | quarterstaff | ? | dł. do 2 m, średnica 2,8-3,2 cm |
| Chiny | różne style wushu | ? | długie i krótkie kije |
| Filipiny | arnis, kalaki, kali, escrima, estocada, doce pares | muton, baston, olisi | kije ratanowe o różnej długości (co do zasady ok. 66cm, 2,5 cm średnicy), jeden lub dwa |
| Francja | savate | ? | ? |
| Francja | grand canne | ? | kij dł. ok. 120 cm |
| Japonia | jo-jutsu (jodo), aikido (aikijo) | jo | kij dł. 128 cm, średnica 2,4 cm |
| Japonia | bo-jutsu | bo | kij dł. do 2 m, średnica 2,8-3,2 cm |
| Japonia | karate-do (niektóre szkoły) | tonfa | kij o dł. zbliżonej do przedramienia, posiadający w pobliżu jednego z końców poprzeczny uchwyt do trzymania w dłoni |
| Japonia, Chiny – ale zapewne na całym świecie | karate-do (niektóre szkoły) | nunchaku, san jie gun (sam tsin kuan), cepy | dwa lub więcej kawałków kija, elastycznie między sobą połączonych (linką, rzemieniem lub metalowymi ogniwami) |
| Korea | shim gum do | jang bong, dang bong | długi kij, krótki kij |
| Polska | tzw. polska historyczna szkoła szermiercza | palcat | kij o długości do 1m. często z koszem |
| zapewne na całym świecie | różne nazwy lub nawet bez nazwy | pałka drewniana | różnej długości i grubości, o końcach jednakowo grubych |
| zapewne na całym świecie | różne nazwy lub nawet bez nazwy | maczuga | różnej długości i grubości o końcach różnej grubości |
