Kołyska Judasza

Z Wikipedii

Kołyska Judasza nazwa narzędzia tortur jak i samej tortury wykonywanej przy jego pomocy. We Włoszech narzędzie to określano jako Veglia.

Kołyska Judasza miała formę wykonanego z drewna ostrosłupa, którego górny wierzchołek bywał okuty metalem. Konstrukcja była ustawiana na kilku drewnianych nogach. Osobę torturowaną podwieszano pod sufitem przy pomocy systemu lin (fragment widoczny na zdjęciu). W trakcie tortur ofiarę wielokrotnie, gwałtownie opuszczano na ostry wierzchołek "kołyski", tak aby zagłębił się on, w zależności od płci osoby torturowanej, w odbyt u mężczyzny lub w kobiecą pochwę.

Taka tortura była w zamyśle przewidziana do dłuższego zastosowania, w sposób uniemożliwiający odpoczynek ofierze. Także wtedy, gdy ból doprowadzał do utraty przytomności, osobę torturowaną cucono, by kontynuować przesłuchanie. Umożliwiało to stosowanie "kołyski" aż do przyznania się podejrzanego i stanowiło podstawę do określenia jej Torturą Śpiochów.

Ten rodzaj oddziaływania na osobę przesłuchiwaną zaproponował niejaki H. Marsili, mając na uwadze zmuszenie do zeznań bez stosowania okrutnych mąk (co wydaje się dyskusyjne, jako że "kołyska" bez wątpienia narażała osobę torturowaną na dotkliwy ból).

[edytuj] Bibliografia

• Aleksander Brückner, Encyklopedia staropolska, PWN, Warszawa 1990, wyd. pierwsze fotooffsetowe.
• Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, Wiedza Powszechna, Warszawa 1972, wyd. II.
• Szymon Wrzesiński, Krwawa profesja. Rzecz o katach i ich ofiarach, LIBRON, Kraków 2006, wyd. I