Kościół św. Józefa Oblubieńca NMP w Warszawie
Z Wikipedii
| Kościół sióstr Wizytek pw. św. Józefa Oblubieńca NMP w Warszawie | |
 Kościół sióstr Wizytek pw. św. Józefa Oblubieńca NMP w Warszawie |
|
| Data budowy | 1664-1695, 1728-1761 |
| Data poświęcenia | 20 września 1761 |
| Data zniszczenia | 1695, 1750 |
| Wyznanie | Kościół rzymskokatolicki |
| Wezwanie | św. Józefa Oblubieńca NMP |
| Architekt | Karol Bay |
| Budulec | pierwotnie drewno, potem cegła |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Kościół Wizytek w Warszawie, pod wezwaniem św. Józefa Oblubieńca NMP – późnobarokowy kościół, zbudowany w 1728–1761 według projektu Karola Baya, zlokalizowany w dzielnicy Śródmieście przy ulicy Krakowskie Przedmieście 34.
[edytuj] Historia
Siostry Wizytki sprowadziła z Francji do Polski Ludwika Maria Gonzaga. W 1654 wprowadziła zakonnice do przygotowanego dla nich niewielkiego, drewnianego klasztoru z kościołem. Kamień węgielny pod murowany kościół pod wezw. św. Józefa położył prymas Polski Wacław Leszczyński w 1664. Równolegle postępowała budowa klasztoru, w którym królowa była częstym gościem. Niedokończony kościół spłonął w 1695. Dopiero w 1728 rozpoczęto budowę nowego kościoła w jego obecnym kształcie. Kościół ten projektował Karol Bay, fundatorką była Elżbieta Sieniawska z Lubomirskich. W 1734 budowę przerwano z braku funduszów i w kilka lat później kontynuowano ją dzięki pomocy córki fundatorki, Marii Zofii Czartoryskiej i innych ofiarodawców, choć pod innym kierownictwem z uwagi na śmierć, gdyż Karol Bay zmarł w 1740. W 1754 zawalił się dach, co ponownie opóźniło budowę. Autorem zwieńczenia fasady i wielkiego ołtarza został Efraim Schroeger. Rzeźby na fasadzie i ambonie są dziełem Jana Jerzego Plerscha. Zarysowanie sklepień kościoła w 1765 spowodowało konieczność wymurowania skarp bocznych. 15 sierpnia 1761 odprawiono w kościele pierwszą mszę św., a konsekracji kościoła 20 września dokonał biskup kijowski Józef Andrzej Załuski. Od tamtych czasów kościół przetrwał do dziś w niezmienionym stanie, przybywały jedynie pewne elementy we wnętrzu. Jeden z zabytków warszawskich nie zniszczonych w czasie II wojny światowej. Od 1960 roku aż do emerytury ksiądz i poeta - Jan Twardowski - był rektorem tego kościoła.
[edytuj] Opis
Fasada kościoła jest jednym z najciekawszych elementów budowli. Jej twórcą (poza zwieńczeniem) jest Karol Bay, który stworzył dzieło charakterystyczne dla okresu dojrzałego baroku. Falujący, jakby w ruchu będący mur podzielony parami kolumn, rozbudowany, łamany gzyms daje doskonałe efekty światłocieniowe i wzbogaca bryłę budowli. Zwieńczenie fasady jest nieco bardziej płaskie. Nad portalem herb Zakonu Wizytek - serce przebite strzałami, zwieńczone krzyżem. Jest to kościół jednonawowy z rzędami kapic. na końcu nawy znajduje się zamknięte prosto prezbiterium, przykryte sklepieniem kolebkowym z lunetami, opartym na pasach sklepieniowych. Nad kolumnami bardzo szerokie belkowanie, bogato urozmaicony gzyms. Delikatna dekoracja stiukowa o charakterze rokokowym głównie na łukach arkad otwartych do nawy.
