Kościół Chrześcijańskokatolicki w Szwajcarii

Z Wikipedii

Kościół Chrześcijańskokatolicki w Szwajcarii (Christkatholische Kirche der Schweiz) – kościół chrześcijański należący do nurtu starokatolickiego, został założony 1 grudnia 1872 w Olten (Szwajcaria), podczas wiecu katolików szwajcarskich domagających sie własnej organizacji kościelnej. Twórcami Kościoła byli: Walter Munzinger i Eduard Herzog. Pierwsze parafie chrześcijańskokatolickie powstały w Starrkirch, Olsberg, Olten, Trimbach i Zurychu. W dniach 12-14 września 1873 r. w Konstancji odbywał się Kongres Starokatolików. Pierwszy synod Kościoła odbył się 14 czerwca 1875 w Olten. Uchwalono na nim konstytucję Kościoła i regulaminy.

Konstytucja Kościoła Chrześcijańskokatolickiego w Szwajcarii głosi:

Synod, w skład którego wchodzą wszyscy duchowni oraz wybrani przez parafię delegaci świeccy (od 1954 roku mężczyźni i kobiety), jest „najwyższym i decydującym organem Kościoła". Na nim spoczywa troska o jedność życia kościelnego. On ustala powszechne zasady dotyczące kultu i dyscypliny, nie posiadając jednak własnych uprawnień w sprawach wiary. Obradom Synodu przewodniczy w dwuletniej kadencji na przemian osoba duchowna lub świecka.

Rada Synodalna, która – włączając w to biskupa – składa się z czterech duchownych i pięciu świeckich, i której przewodniczący jest osoba świecką, jest „doradczą, wykonawczą i administracyjną władzą wspólnoty kościelnej".

Biskup ma „w granicach określonych przez konstytucję wszystkie prawa i obowiązki, które zgodnie z poglądami chrześcijańskokatolickimi przysługują episkopatowi lub które zostały na niego przeniesione przez Synod narodowy". Oznacza to, iż biskup posiada biskupią władzę nauczania i władzę święceń w tradycyjnym katolickim zakresie, dzieląc jednocześnie władzę dyscyplinarną z Synodem i Radą Synodalną.

Wyboru proboszczów dokonuje się zgodnie z istniejącymi ustawami państwowymi i zarządzeniami kościelnymi.

Na drugim Synodzie Kościoła który odbył się 7 czerwca 1876 roku w Olten dokonano wyboru pierwszego biskupa Kościoła, którym został Eduard Herzog. Sakrę biskupią otrzymał on 18 września 1876 r. z rąk niemieckiego biskupa starokatolickiego, Josefa Huberta Reinkensa, w Rheinfelden. 28 kwietnia 1876 r. władze szwajcarskie udzieliły formalnego zezwolenia na utworzenie Chrześcijańskokatolickiego Biskupstwa w Szwajcarii. 24 września 1889 Kościół podczas Konwencji Utrechckiej wraz kościołami starokatolickimi Niemiec i Holandii utworzył Unię Utrechcką. W 1876 r. na terenie Szwajcarii było 73 000 starokatolików, obecnie ich liczba wynosi 14 000 wiernych i obejmuje 35 parafii. Kościół posiada wielu profesorów teologii pracujących na Chrześcijańskokatolickim Wydziale Teologicznym w Bernie, zorganizował też wiele stowarzyszeń, m.in.: Szwajcarskie Stowarzyszenie do spraw Diaspory, Związek Chórów, Związek Stowarzyszeń kobiecych, Stowarzyszenie Mężczyzn, Młodzież Chrześcijańskokatolicką. Wydaje także czasopisma: Międzynarodowe Czasopismo Kościelne" ( IKZ), "Kościelna Gazeta Chrześcijańskokatolicka" ("Chriskatholische Kirchenblatt", "Obecność Chrześcijańskokatolicka" ("Presence Catholique-chretienne" , dla Szwajcarii francuskojęzycznej, "Rocznik Kościoła Chrześcijańskokatolickiego Szwajcarii" ("Jahrbuch der Christkatholischen Kirche der Schweitz"). Prowadzi ożywioną działalność liturgiczną wśród wiernych. Jest członkiem-założycielem Unii Utrechckiej Kościołów Starokatolickich. Aktualnie zwierzchnikiem Kościoła jest bp Fritz René Müller (od 2002).