Kościół Starokatolicki w Niemczech

Z Wikipedii

Kościół Starokatolicki w Niemczech
Religia	Chrześcijaństwo
Klasyfikacja główna	Starokatolicyzm
Forma organizacji	Ustrój Episkopalno-Synodalny
Założyciel(e)	I Kongres Starokatolików w Monachium
Czas założenia	1871
Miejsce założenia	Monachium (Niemcy)
Członkostwo	Unia Utrechcka Kościołów Starokatolickich, Światowa Rada Kościołów, Konferencja Kościołów Europejskich
Zasięg geograficzny	Niemcy
Liczba wiernych	{{{liczba_wiernych}}}
Liczba parafii	57
Strona internetowa

Kościół Starokatolicki w Niemczech (de: Katholisches Bistum der Alt-Katholiken in Deustchland) - kościół starokatolicki, będący najliczniejszym członkiem Unii Utrechckiej Kościołów Starokatolickich (25 tys. wiernych). Kościół należy również do Światowej Rady Kościołów. Organem prasowym wspólnoty jest "Christen heute. Zeitung der Alt-Katholiken fur Christen heute" Zwierzchnikiem kościoła jest biskup Joachim Vobbe.

Spis treści

1 Historia
2 Nauka Kościoła Starokatolickiego w Niemczech
3 Duchowni
4 Zobacz też
5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

Podwaliny pod zorganizowanie Kościoła Starokatolickiego w Niemczech położono już na I Kongresie Starokatolików w Monachium (1871). W dniu 4 czerwca 1873 r. zgromadzenie delegatów kolejnego II Kongresu starokatolików, dokonało wyboru pierwszego biskupa starokatolickiego Niemiec ks. prof. Jana Reinkensa. Sakrę biskupią otrzymał on w dniu 11 sierpnia 1873r. w Rotterdamie z rąk biskupa Hermana Heykampa z diecezji Deventer Kościoła Starokatolickiego w Holandii. Pierwszy synod Katolickiego Biskupstwa Starokatolików w Niemczech odbył się w 1874 r. w Bonn. W obradach synodalnych brało udział ponad 100 przedstawicieli. 4 lipca 1875r. rząd pruski przyznał starokatolikom państwową opiekę prawną.

[edytuj] Nauka Kościoła Starokatolickiego w Niemczech

Doktryna Starokatolicka opiera się na nauce niepodzielonego Kościoła Powszechnego pierwszych wieków, ujętej w ustaleniach Soborów Ekumenicznych. Starokatolicy najwyższą cześć oddają Bogu, wyznają wiarę w realną obecność ciała i krwi pańskiej w Eucharystii, zaś komunia jest udzielana pod dwiema postaciami: chleba i wina. Eucharystia nie jest w starokatolicyzmie powtórzeniem ofiary Chrystusa, a jej upamiętnieniem czy też uobecnieniem. W starokatolicyzmie istnieje również kult Maryi Panny, jednak odrzucany jest dogmat o jej Niepokalanym Poczęciu i Wniebowzięciu, zniesione zostały dogmaty przyjęte przez Kościół zachodni po rozłamie z Kościołem wschodnim. Starokatolicy oddają cześć także aniołom, apostołom, męczennikom i świętym. Kościół umożliwia spowiedź w konfesjonale, ale wiernym odpuszcza się grzechy także w trakcie mszy podczas spowiedzi powszechnej. Kościoły starokatolickie nie uznają nieomylności i władzy papieży.

[edytuj] Duchowni

Obecnie Kościół liczy 85 księży w 57 parafiach. Duchownym Kościoła starokatolickiego może być zarówno mężczyzna jak i kobieta, który(a) ukończył(a) wyższe studia teologiczne na uniwersytecie oraz Starokatolickie Seminarium Duchowne w Bonn i zdał(a) Egzamin Kościelny dopuszczający do święceń. Biskupem (biskupką) w Kościele starokatolickim może być kapłan (kapłanka) wybrany przez Synod Ogólnokrajowy, konsekrowany(a) przez przynajmniej trzech biskupów – członków Międzynarodowej Konferencji Biskupów Starokatolickich Unii Utrechckiej. Kapłanów (Kapłanki) nie obowiązuje celibat. W Niemczech obowiązują stroje liturgiczne podobne jak w Kościele rzymskokatolickim.