Kolonia Lubeckiego
Z Wikipedii
' nr rej. 1535-A |
|
Kamienica przy skrzyżowaniu ulic Uniwersyteckiej i Mochnackiego |
|
Miejsce | Warszawa |
Wpisany do rej. zabytków |
20 grudnia 1993 |
Kolonia Lubeckiego to zabytkowe osiedle na warszawskiej Ochocie. Zajmuje obszar ograniczonym ulicami Filtrową, Krzywickiego, Wawelską, Grójecką i placem Narutowicza. Kolonia Lubeckiego mieści się w dwóch osiedlach wydzielonych przez MSI: Starej Ochocie i Filtrach Na osiedle składają się w większości luźno pobudowane, międzywojenne kamienice o dość jednolitym charakterze z dużą ilością zielni.
W zachodniej części Koloni Lubeckiego koncentrycznie wygięte ulice Mochnackiego i Mianowskiego otaczają plac Narutowicza. Wschodnia część oddzielona jest parkiem Wielkopolskim i często zaliczana jest do sąsiedniej kolonii Staszica.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Przed I wojną światową teren ten pozostawał poza granicami miasta stanowiąc Mokotowskie Pole Wojenne. Magistrat miasta planował początkowo utworzenie w tym miejscu parku, jednak urzędy centralne potrzebowały nowego osiedla dla swoich pracowników. Plan regulacji tego terenu wraz z pobliską kolonią Staszica powstał w 1923 roku. Od pierwszej spółdzielni mieszkaniowej inwestującej w tym terenie pochodzi nazwa osiedla. Pierwsze budynki zaczęły powstawać w 1924 roku. Spółdzielnia Kolonia Lubeckiego jako pierwsze zabudowała ulice Mochnackiego i Mianowskiego. Architektura pierwszych budynków powstałych w latach 20. była często historyzująca, neoklasycystyczna. W latach 30. zaczęły powstawać budynki modernistyczne.
W czasie powstania warszawskiego w okresie od 6. do 11 sierpnia 1944 roku na osiedle został wysłany słynący z okrucieństwa odział RONA. 11 sierpnia Niemcy opanowują ostatni budynek na Ochocie - kamienicę przy ulicy Wawelskiej 60, tzw. Redutę Wawelską. Po II wojnie światowej domy odbudowano często w nieco uproszczonej formie. Układ architektoniczny, zespół budowlany i zieleń osiedlowa wpisane są do rejestru zabytków pod numerem 1535-A z 20 grudnia 1993 roku.
[edytuj] Zabytki
- Zieleniec Wielkopolski
- kamienica przy ulicy Uniwersyteckiej1
- willa przy ulicy Mianowskiego 3
- kamienica przy ulicy Mianowskiego 15
- kamienica przy ulicy Raszyńskiej 48
[edytuj] Obiekty
- siedziba Najwyższej Izby Kontroli
- Zieleniec Wielkopolski
- gmach Ministerstwo Środowiska
- VII Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Warszawie
- Skwer im. Sue Ryder
- Teatr Ochoty
- Międzynarodowe Gimnazjum "Meridian"
- dom studencki Politechniki Warszawskiej przy placu Narutowicza
[edytuj] Ciekawostki
- Ulica Uniwersytecka wg przedwojennych planów zabudowy Pola Mokotowskiego miała stanowić szeroką arterię łączącą Ochotę z Mokotowem. Ślady tego zamysłu widać kształcie domu mieszczącego się przy ulicy Rakowieckiej w miejscu jej planowanego skrzyżowania z Uniwersytecką.[1]
- Ulica Akademicka tworząca obecnie pierzeję placu Narutowicza, miała być zabudowana z obu stron, także w miejscu obecnego skweru.
- W latach 30. Kolonia Lubeckiego była popularnym plenerem filmowym. Osiedle można zobaczyć m.in. w filmie Jego ekscelencja subiekt.
[edytuj] Bibliografia
- Jarosław Zieliński, Z dziejów Ochoty: Kolonia Lubeckiego (1), Ochotnik nr 11 02/2006 ISSN 1734-5510
- Jarosław Zieliński, Z dziejów Ochoty: Kolonia Lubeckiego (2), Ochotnik nr 12 03/2006 ISSN 1734-5510
- Kolonia Lubeckiego w Spacerowniku Gazety Wyborczej
[edytuj] Zobacz też
- Kolonia Staszica
- Rzeź Ochoty