Konkrecja
Z Wikipedii
Konkrecja – agregat mineralny powstały wskutek stopniowego narastania minerałów wokół jakiegoś obiektu w skale. Obiektem tym może być otoczak jakiejś skały, skamieniałość lub nawet ziarenko piasku. Przyrastanie odbywa się zawsze od środka (jądra konkrecji) na zewnątrz, co różni konkrecję od sekrecji.
Jest to rodzaj agregatu krystalicznego; skupienie minerałów o kształcie zazwyczaj kulistym, elipsoidalnym czy soczewkowatym, w obrębie skały osadowej, lecz różniące się od niej składem chemicznym i budową. Konkrecja może osiągnąć różne rozmiary – od kilku milimetrów do kilku metrów. Często odznacza się budową warstwową.
Diageneza konkrecji jest różna: może powstawać jednocześnie z otaczającym go osadem lub po jego sedymentacji.
Przykładami konkrecji są m.in.:
- krzemienie występujące w skałach wapiennych,
- fosforyty w utworach piaszczystych, ilastych i in.,
- tzw. kukiełki lessowe – konkrecje węglanowe w lessie.
- Konkrecje polimetaliczne pokrywające znaczną część dna Wszechoceanu. Tworzą je naprzemianległe warstewki tlenku manganu i wodorotlenku żelaza z dodatkiem innych metali: niklu, kobaltu i miedzi, cynku, ołowiu, wanadu. Po pokonaniu trudności technologicznych związanych z ich wydobywaniem na skalę przemysłową mogą stać się one źródłem cennych rud.
Zobacz też: sekrecja, konkrecja glebowa, buła, druza, kawerna, geoda, szczotka krystaliczna, septaria, rudawiec, skupienia minerałów.
