Konstancja Opolska

Z Wikipedii

Treść tego hasła może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia. Zajrzyj na stronę dyskusji i pomóż go poprawić.

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Konstancja (?) Opolska (ur. 1256 ^[1] (?) w Opolu lub Raciborzu zm. 1351 w Wodzisławiu Śląskim) - żona Henryka Probusa. Córka księcia opolskiego Władysława i księżniczki wielkopolskiej Eufemii Odonicówny.

W 1278 poślubiła księcia wrocławskiego Henryka Probusa. W 1286 z powodu rzekomej bezpłodności Konstancji doszło do rozwodu. Konstancja wróciła do braci. Osiadła w Raciborzu u Przemysława i jego żony Anny. Z rodziną brata mieszkała do 1337. Po śmierci księżnej Anny otrzymała od swego bratanka księstwo wodzisławskie. Spędziła tam ostatnie 14 lat swego życia, ciesząc się wielki szacunkiem a nawet czcią swych poddanych. Zmarła w sędziwym wieku z powodu epidemii dżumy. Informacje źródłowe o księżnej pochodzą min. z kroniki raciborskiej.

Spis treści 1 Imię 2 Pochodzenie 3 Małżeństwo 4 Rozwód 5 U brata 6 Księżna wodzisławska 7 Śmierć 8 Genealogia 9 Bibliografia 10 Przypisy

[edytuj] Imię

Duża część żródeł nazywa ją nieznaną z imienia. ^[2] Jednak powinno się ją identyfikować z Konstancją o której wiadomo iż urodziła się w 1256. Ewa Maleczyńska pisze iż nazywała się Małgorzata. ^[3]

[edytuj] Pochodzenie

Konstancja była księżniczką opolską. Po mieczu była prawnuczką księcia opolskiego i krakowskiego Mieszka Plątonogiego. Po kądzieli zaś była wnuczką księcia wielkopolskiego Władysława Odonica.

[edytuj] Małżeństwo

W 1277 Henryk został porwany przez zbójów nasłanych zapewne przez księcia legnickiego Bolesława Rogatkę. Po uwolnieniu zapewne w 1278 poślubił Konstancję.

[edytuj] Rozwód

W 1281 lub 1282 zmarł ojciec Konstancji. Małżeństwo nie miało już politycznej wartości. W 1286 książę oddalił Konstancję. Zapewne do Raciborza. Ewa Maleczyńska domniemywa iż chodziło o romans z księżniczką brandenburską Matyldą. ^[4]

[edytuj] U brata

Po rozwodzie Konstancja osiadła u brata Przemysława. Żonaty był on z Anną księżniczką czerską. U brata zdobyła ona dużo szacunek. Dopiero po śmierci Anny w 1337 wyjechała z rezydencji swego brata.

[edytuj] Księżna wodzisławska

Po śmierci swojej szwagierki osiadła w zamku wodzisławskim. Używała tytułu księżnej wodzisławskiej. Kronika raciborska tytułuje księżną jako "najjaśniejszą księżną Wodzisławską". ^[5] Jej imię pozostało w pamięci mieszkańców Wodzisławia, księżna występuje również w licznych przekazach ludowych i legendach.

[edytuj] Śmierć

W 1347 na świecie zaczęła szerzyć się epidemia dżumy tzw. Czarna śmierć. Dotarła ona także do Polski. Zapewne 95 letnia księżna zaraziła się nią od jednego z poddanych. Na tą chorobę umarła ^[6]. Stało się to w 1351 r. w Wodzisławiu Śląskim mieście któremu przed blisko stu laty lokował jej ojciec.

[edytuj] Genealogia

Kazimierz I Opolski ur. 1178/1179 zm. 13 V 1230

Wiola Bułgarska ur. ok. 1200 zm. 7 IX 1251

Władysław Odonic ur. ok. 1190 zm. 5 VI 1239

Jadwiga ur. ok. 1200 zm. 29 XII 1249

Władysław Opolski ur. ok. 1225 zm. 27 VIII lub 13 IX 1281/82

Eufemia Odonicówna ur. ok. 1235 zm. 15 II 1287

		Henryk Probus ur. 1257\1258 zm. 23 VI 1290 OO   1278		Konstancja Opolska ur. 1256 (?) zm. 1351

[edytuj] Bibliografia

• M. Furmanek S. Kulpa, Zamek wodzisławski i jego właściciele, Wodzisław Śląski 2003;
• Jadwiga Mandera i Aniela Tajner, Poczet polskich królowych i księżnych, Katowice 2005;
• Marek Urbański, Poczet królowych i żon władców polskich, Warszawa 2006;
• Jerzy Besala, Małżeństwa królewskie. Piastowie, Warszawa 2006;

Przypisy