Przemysław raciborski
Z Wikipedii
Przemysław (Przemko, Przemysł) raciborski (urodzony między 1258 a 1268 rokiem, - zmarł 7 maja 1306 roku), książę raciborski w latach 1290 - 1306.
Przemysław był najmłodszym synem księcia opolsko-raciborskiego Władysława i Eufemii Odonicówny. Od śmierci ojca w 1281 lub 1282 roku został współrządcą brata Mieszka w dzielnicy z głównymi grodami w Cieszynie, Oświęcimiu i Raciborzu. Pod koniec lat osiemdziesiątych Przemko razem z braćmi (z wyjątkiem Bolka) wsparli walczącego z Henrykiem IV Probusem biskupa wrocławskiego Tomasza II Zarembę, co nie przyniosło jednak poza zniszczeniem dużych połaci księstwa żadnych korzyści. W 1290 roku doszło do podziału kompetencji w księstwie, w wyniku czego Przemysław został władcą raciborskim. Jedną z pierwszych decyzji młodego księcia było znalezienie sobie małżonki. Wybranką Przemysława stała się córka władcy Czerska Konrada II - Anna. Rok później bracia księcia raciborskiego Bolko i Mieszko złożyli hołd lenny władcy czeskiemu Wacławowi II (trzeci brat Kazimierz lennikiem stał się już w 1289 roku). Nie wiadomo czy również Przemysław uznał się wtedy za lennika, jest to jednak bardzo prawdopodobne. W polityce wewnętrznej książę raciborski zapisał się w historii dwiema ważnymi dziełami : nadanie w 1299 roku praw miejskich Raciborzowi i ufundowanie tamże klasztoru dominikanek. Przemysław zmarł 7 maja 1306 roku i został pochowany w klasztorze Św. Jakuba w Raciborzu. Pozostawił po sobie jednego syna Leszka, który odziedziczył po nim całość dziedzictwa (z wyjątkiem Wodzisławia Śląskiego, który został oddany jako oprawa wdowia Annie), oraz trzy córki Annę (żonę Mikołaja II księcia opawskiego), Eufemię (przeoryszę w klasztorze dominikanek) i zmarłą w dzieciństwie Konstancję.
