Konstanty Janicki
Z Wikipedii
Konstanty Stanisław Janicki (16 listopada 1876 Moskwa - 25 października 1932 Warszawa) – polski zoolog i parazytolog. Rozpoczął studia w Warszawie, ale z powodu polityki rosyjskich zaborców wyjechał kontynuować naukę w Lipsku w 1894 roku. Następnie wyjechał do Freiburga i ostatecznie do Bazylei, gdzie w 1906 roku obronił doktorat. Przez pięć lat pracował w laboratorium Giovanniego Battisty Grassiego we Włoszech, po czym jako privatdozent z powrotem znalazł się w Bazylei. Z emigracji powrócił w 1919 roku i został profesorem zoologii na Uniwersytecie Warszawskim. Twórca polskiej szkoły parazytologicznej. Janicki jako pierwszy opisał, niezależnie od innego polskiego parazytologa Felixa Rosena, cykl rozwojowy bruzdogłowca szerokiego. Badał też pierwotniaki pasożytnicze, u których opisał aparat parabazalny. Zajmował się również parazytologią ewolucyjną. Popełnił samobójstwo w 1932 roku.
[edytuj] Bibliografia
- David I. Grove: A History Of Human Helminthology. C.A.B International, ss. 397-421, 801. ISBN 0-86198-689-7.
- Cox FE. History of Human Parasitology. Clinical Microbiology Reviews. 15, 4, 595-612. 2002. PMID 12364371.
- Guttowa A, Moskwa B. Historia odkrycia i opisania cyklu rozwojowego Diphyllobothrium latum L.. Wiadomości Parazytologiczne. 51, 4, 359-64. 2005. PMID 16913511.
- Bożena Moskwa, Edward Siński, Stanisław L Kazubski. Konferencja naukowa pt. "Konstanty Janicki (1876-1932): profesor Uniwersytetu Warszawskiego, wybitny zoolog i protistolog, twórca polskiej szkoły parazytologicznej". Wiadomości Parazytologiczne. 51, 4, 315-7. 2005. PMID 16913506.