Konstanty Słotwiński
Z Wikipedii
Konstanty Słotwiński (ur. w 1793, zm. w 1846) - polski prawnik, urzędnik, dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie
W młodości był porucznikiem artylerii pieszej Księstwa Warszawskiego i żołnierzem napoleońskim. W latach 1831-1834 był dyrektorem lwowskiego Ossolineum. 6 września 1832 uruchomił czytelnię Zakładu, zaś kilka miesięcy później - w październiku - drukarnię, w której publikował prace naukowe w oparciu o zbiory ossolińskie oraz prace zlecone. Był inicjatorem drukowania w drukarni Ossolineum tajnych druków konspiracyjnych (nielegalne pisma, broszury, ulotki i odezwy patriotyczne, pieśni, autorstwa m.in. Mickiewicza i Goszczyńskiego), co - wykryte w kwietniu 1834 - spowodowało zamknięcie czytelni i opieczętowanie drukarni przez zaborców oraz aresztowanie i skazanie Słotwińskiego w 1837, po długotrwałym procesie politycznym, na dwanaście lat ciężkiego więzienia. Sąd apelacyjny zmniejszył karę do 8 lat. Ostatecznie Słotwiński był więziony przez 6 lat jako więzień stanu w twierdzy Kufstein w austriackim Tyrolu. Za rządów Słotwińskiego drukarnia Ossolineum wydała 130 książek w 142 woluminach oraz 2 tytuły czasopism o łącznej liczbie 1031 arkuszy wydawniczych, wśród nich 88 tytułów książek i 1 czasopismo o treści patriotycznej.
Zamordowany w czasie rzezi galicyjskiej[1].
Przypisy
- ↑ Agnieszka Gadzałowa: Z dymem pożarów, z kurzem krwi bratniej....
