Kormoran mały

Z Wikipedii

Kormoran mały
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	pełnopłetwe
Rodzina	kormoranowate
Gatunek	kormoran mały
Nazwa systematyczna
Phalacrocorax pygmaeus
Pallas, 1773
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: podwyższonego ryzyka

Kormoran mały (Phalacrocorax pygmaeus (Pallas, 1773)) - średni ptak wodny z rodziny kormoranowatych, zamieszkujący Półwysep Bałkański, Azję Mniejszą, dolinę Padu oraz Kaukaz, Bliski Wschód i deltę Wołgi. W Polsce pojawia się sporadycznie.

Cechy gatunku 

Upierzenie godowe - głowa ciemnobrązowa, ciało czarne z metalicznym zielono-czerwonym połyskiem i białymi cętkami. W upierzeniu spoczynkowym na podgardlu biała plama i brak cętek na ciele. Charakterystyczny, dłuższy niż u innych kormoranów ogon. Osobniki młodociane brązowe z wierzchu i jasne od spodu.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 45-55 cm
rozpiętość skrzydeł 80 cm
waga ok. 650-800 g

Biotop 

Rzeki, jeziora (z dużą ilością roślinności) i słone zalewy (unika jednak wybrzeży morskich).

Gniazdo 

Kolonie lęgowe na niskich drzewach, krzewach lub w trzcinach, często w towarzystwie czapli. Gniazdo zbudowane jest z drobnych gałązek.

Jaja 

W zniesieniu 3 do 6 jaj.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres 27 do 30 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo po 70 dniach.

Pożywienie 

Zasadniczo ryby, rzadziej inne drobne zwierzęta wodne (w tym ssaki), które zdobywa nurkując.

Ochrona 

Objęty ochroną gatunkową.

[edytuj] Zobacz też

• przegląd zagadnień z zakresu biologii
• fauna Polski
• ptaki Polski