Kostka Rubika

Z Wikipedii

Kostka Rubika (węg. "bűvös kocka", magiczna kostka) – bardzo popularna zabawka logiczna wynaleziona przez Ernő Rubika w 1974 roku. W 1976 r. taką samą kostkę skonstruował i opatentował w Japonii inżynier Terutoshi Ishige.

Zabawa kostką polega na takim ułożeniu kwadratów, aby na każdej ścianie wszystkie posiadały jeden kolor. Składa się ona z 26 sześcianów i przegubu umieszczonego w środku. Przegub ten umożliwia każdej z 6 zewnętrznych warstw kostki obrót wokół osi prostopadłej do danej warstwy i przechodzącej przez środek kostki.

Liczba kombinacji różnych ułożeń kostki 3×3×3 wynosi 43 252 003 274 489 856 000 (ponad 43 tryliony).

Najpopularniejsze techniki układania Kostki Rubika:

• LBL (niezbyt efektywna metoda)
• metoda Fridrich
• metoda Rouxa

Polskie systemy:

• Międzynarodowy Zborowskiego-Bruchema^[1]
• ZZ speedcubing system^[2]

Oprócz tradycyjnej kostki 3x3x3 są także inne, m.in. 2x2x2, 4x4x4, 5x5x5, oraz wiele różnych odmian.

[edytuj] Galeria

Różne rozmiary

Części kostki

Obracanie jednej ze ścian

Przypisy

[edytuj] Zobacz też

• puzzle