Królestwo Saby

Z Wikipedii

Saba, bibl. Szeba (hebr. שבא, arab. سبأ), jedno z największych królestw przedmuzułmańskich, które znajdowało się w południowo-zachodniej części Półwyspu Arabskiego (obecny Jemen). Stolicą Saby było miasto Marib.

Jego początki sięgają wieku XI p.n.e. Pierwszą znaną królową Saby była Bilkis (w tradycji etiopskiej - Makeda), która złożyła wizytę królowi Izraela Salomonowi (połowa wieku X p.n.e.), słysząc o jego mądrości i bogactwach. Wizyta ta miała zapewne na celu pogłębienie dwustronnej wymiany handlowej. Według tradycji etiopskiej Salomon i Makeda spłodzili Menelika I, który jest uważany za pierwszego cesarza Etiopii i założyciela jej starożytnej stolicy - Aksum. W wieku IV p.n.e. Królestwo Saby zostało podbite przez arabski lud Himjarytów.

W tak zwanych "Proroctwach królowej Saby", należących do literatury brukowej, wyraz "Saba" jest niesłusznie rozumiany jako imię własne monarchini, a nie nazwa jej państwa.

[edytuj] Saba w Biblii

Stary Testament kilkakrotnie mówi o Królestwie Saby. Dwukrotnie w odniesieniu do królowej tego królestwa, która złożyła wizytę Salomonowi: w Pierwszej Księdze Królewskiej oraz w Drugiej Księdze Kronik (por. 1 Krl 10,1-13 oraz 2 Krn 9,1-12). Mądrościowa Księga Hioba wspomina o napaści mieszkańców Saby - Sabejczyków - na dom sprawiedliwego męża Hioba (por. Hi 1,15). W psalmie 72 odnaleźć można proroctwo dotyczące nadchodzącego królestwa mesjańskiego, którego władca otrzyma dar złota ze Saby (por. Ps 72,15). Również Księga Izajasza w 60 rozdziale przepowiada dary kadzidła i złota, które ofiarują w Jerozolimie przybywający ze Saby - liturgia chrześcijańska upatruje w tym tekście zapowiedź wizyty Mędrców przy narodzinach Chrystusa. W 6 rozdziale prorockiej Księgi Jeremiasza Bóg odrzuca niegodny dar kadzidła przywiezionego ze Saby (por. Jr 6,20). Ostatni raz w Biblii odnaleźć można nazwę Królestwa Saby w lamencie nad upadkiem Tyru proroka Ezechiela (por. Ez 27,20).