Krążowniki rakietowe projektu 1164

Z Wikipedii

Krążowniki rakietowe projektu 1164
Opis typu
Producent	ZSRR
Użytkownicy	ZSRR Rosja Ukraina
Stocznia	Mikołajów (Stocznia Nr 445)
Wprowadzenie do służby	1983
Zbudowane okręty	4
Planowane okręty	6
Okręty w slużbie	4
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	12500 ton
Długość	186 m
Szerokość	20,8 m
Zanurzenie	7,6 do 9,3 m pod linią wody
Napęd	4 turbiny gazowe w układzie COGOG o mocy 110000 KM napędzające od 2 do 4 śrub
Prędkość	32 węzły
Załoga	476 - 529
Uzbrojenie	Patrz opis
Wyposażenie lotnicze	1 śmigłowiec Kamov Ka-25 lub Kamov Ka-27
Galeria w Wikimedia Commons

Krążowniki rakietowe projektu 1164 (oryginalna nazwa: Atlant, w kodzie NATO Slava) – typ radzieckich krążowników rakietowych o napędzie konwencjonalnym (turbiny gazowe). W latach 1976 – 1990 zbudowano 4 jednostki tego typu, które obecnie użytkowane są przez Rosję oraz Ukrainę.

Spis treści 1 Opis 2 Uzbrojenie 3 Jednostki 4 Źródła 5 Przypisy

[edytuj] Opis

Krążowniki typu Slava zaprojektowano jako okręty wojenne służące do zwalczania jednostek nawodnych oraz okrętów podwodnych. Posiadały również duże możliwości z zakresu obrony przeciwlotniczej. Wielkością i możliwościami były sytuowane pomiędzy krążownikami typu Kirow a niszczycielami typu Sovremenny i miały stanowić mniejsze i tańsze uzupełnienie dla tych pierwszych.

Prace nad projektem 1164 rozpoczęto pod koniec lat 60. XX wieku, jednak budowa pierwszej jednostki opóźniła się do 1976 roku ze względu na konieczność rozwiązania problemów z nowymi przeciwokrętowymi pociskami P-500 Bazalt (w kodzie NATO znane jako SS-N-12 Sandbox), które miały stanowić podstawowe uzbrojenie okrętów. Nowy projekt zakładał wykorzystanie powiększonej wersji kadłuba starszych krążowników typu Kara uważanych za poprzednika projektu 1164. Budowa została przeprowadzona w stoczni w Mikołajowie, tej samej w której powstawał typ Kara.

Główną cechą konstrukcji projektu 1164, nadającą okrętowi charakterystyczny wygląd, jest 16 wyrzutni pocisków Bazalt, umieszczonych w przedniej części kadłuba, po obu jego stronach. Procedura przeładowania wyrzutni możliwa jest do wykonania jedynie w porcie, ponieważ dźwigi zamontowane na pokładzie są zdolne tylko do przenoszenia łodzi ratunkowych. Hangar śmigłowca znajduje się poniżej pokładu startowego, a sam śmigłowiec transportowany jest pomiędzy nimi przy pomocy specjalnej rampy (podobne rozwiązanie zastosowano na krążownikach typu Kirow).

Zachodni wywiad początkowo oznaczył projekt 1164 jako BLACKCOM1 (Black Sea Combatant 1), a następnie nadał mu nazwę Krasina. W 1983 roku, gdy po raz pierwszy zaobserwowano nowy okręt na morzu, nazwa została zmieniona na Slava. Niektóre źródła utrzymują, iż Sowieci zamierzali wyprodukowanie 21 jednostek tego typu, które miałyby zastąpić wycofywane ze służby krążowniki typów Kresta i Groznyj, jednak ostatecznie zwodowano jedynie 4 jednostki.

[edytuj] Uzbrojenie

• 12 przeciwokrętowych pocisków P-500 Bazalt (SS-N-12 Sandbox) w wyrzutniach zamontowanych na pokładzie.
• 8 wyrzutni S-300F Fort (SA-N-6 Grumble) zamontowanych w układzie VLS, z zapasem 64 pocisków przeciwlotniczych, mogących zwalczać również cele nawodne.
• 2 podwójne wyrzutnie Osa-MA (SA-N-4 Gecko) z zapasem 40 pocisków przeciwlotniczych.
• 8 wyrzutni 9K95 Kindżał (SA-N-9 Gauntlet) zamontowanych w układzie VLS i zgrupowanych w dwóch bateriach (po 4 wyrzutnie każda), z zapasem 64 pocisków przeciwlotniczych. Montowane były jedynie na okręcie "Marszałek Ustinow".
• Działo uniwersalne AK-130 kalibru 130 mm zamontowane w części dziobowej okrętu.
• 6 zautomatyzowanych działek AK-630 kalibru 30 mm (CIWS), służących do zwalczania pocisków przeciwokrętowych i innych celów lotniczych. Na okręcie "Wariag" w ich miejsce zamontowano 4 rakietowo-artyleryjskie zestawy przeciwlotnicze CADS-N-1 Kashtan.
• 2 dwunastoprowadnicowe wyrzutnie RBU-6000 rakietowych bomb głębinowych RGB-60 kalibru 213 mm.
• 10 wyrzutni torpedowych kalibru 533 mm.

[edytuj] Jednostki

• "Moskwa"

Numer burtowy: 121

Wcześniejsza nazwa okrętu: "Slava" (numer burtowy: 126)

Położenie stępki: 1976

Wodowanie: 27 lipca 1979

Wcielenie do służby: 30 stycznia 1983

Przynależność: Flota Czarnomorska

• "Marszał Ustinow"

Numer burtowy: 055

Wcześniejsza nazwa okrętu: "Admirał Łobow"

Położenie stępki: 1978

Wodowanie: 25 lutego 1982

Wcielenie do służby: 21 września 1986

Przynależność: Flota Północna

• "Wariag"

Numer burtowy: 108

Wcześniejsza nazwa okrętu: "Czerwona Ukraina"

Położenie stępki: 1979

Wodowanie: 28 sierpnia 1983

Wcielenie do służby: 16 października 1989

Przynależność: Flota Pacyfiku

• "Ukraina"

Wcześniejsze nazwy okrętu: "Komsomolec", "Admirał Floty Łobow"

Położenie stępki: 1985

Wodowanie: 11 sierpnia 1990

W 1993 roku gotowy w 75% okręt został przekazany Ukrainie. W lutym 1998 prezydent Ukrainy podjął decyzję o kontynuowaniu jego budowy. Na początku 2007 roku stopień gotowości okrętu był szacowany na około 96%, a na pełne ukończenie jego konstrukcji potrzebnych było 30 milionów dolarów.^[1] W lutym 2007 Rosja i Ukraina zdecydowały o wspólnym ukończeniu budowy "Ukrainy" i odsprzedaniu jej innemu państwu (najprawdopodobniej Chinom lub Indiom).^[2]

[edytuj] Źródła

(en) Krasina / Slava Class - Project 1164 (GlobalSecurity.org)

(de) Weyers Flottentaschenbuch 2005-2007, Bernard & Graefe Verlag, Bonn 2005

Przypisy