Krokodyl błotny

Z Wikipedii

Krokodyl błotny
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Rząd	krokodyle
Rodzina	krokodylowate
Rodzaj	Crocodylus
Gatunek	krokodyl błotny
Nazwa systematyczna
Crocodylus palustris
Lesson, 1831
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: narażony
Mapa występowania

Krokodyl błotny (Crocodylus palustris) – gatunek gada z rodziny krokodylowatych (krokodyle właściwe).

Opis

Podobny do krokodyla nilowego. Jednakże tarcze grzbietowe ma ułożone nieregularnie, głowę krótszą i szerszą, która przypomina głowę aligatora (1,5 raza dłuższa od szerokości). Jednak wielki i widoczny czwarty ząb wskazuje, że jest krokodylem. Głowa stosunkowo płaska z wysoko umieszczonymi oczami, otworami usznymi i nozdrzami, dzięki czemu może zanurzyć całe ciało pod wodę pozostawiając narządy zmysłów na powierzchni. Oko ma ochronną trzecią powiekę, której używa podczas nurkowania. Tylne odnóża z błonami pływnymi nie służą do pływania, a rolę tę pełni ogon. Grzbiet zielonooliwkowy w różnych odcieniach.

Rozmiary

Długość do 4–5 m.

Biotop

Wody słodkie płytkie wody: rzeki, jeziora i przede wszystkim tereny bagniste.

Pokarm

Ryby, żaby, żółwie, skorupiaki, ptaki, ssaki.

Zachowanie

Jeśli od razu nie zje zdobyczy to zagrzebuje i powraca do niej później. W czasie suszy zagrzebuje się w mule na dnie wysychających zbiorników i zapada w stan odrętwienia do czasu nadejścia pory deszczowej. Samce wyznaczają sobie terytoria i bronią ich.

Rozmnażanie

Samice budują gniazda w kształcie kopców do których składają ok. 20 jaj. Wylęgnięte młode mają ok. 25 cm. W miesiąc od godów między lutym a kwietniem samica składa 10–48 jaj w gnieździe, którego używa co roku przez całe życie. Po 55–75 dniach wylęgają się młode, które samica w pysku przenosi do wody.

Występowanie

Indie od Indusu do Brahmaputry: Iran, Pakistan, Indie, Nepal, Bangladesz i Sri Lanka.

Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii