Laco Adamik

Z Wikipedii

Laco Adamik (pełne imię Ladislav = Władysław) (ur. 25 grudnia 1942, Mala Hradna, dawniej Czechosłowacja, obecnie Słowacja), polski reżyser teatralny,filmowy i operowy pochodzenia słowackiego. Mąż Agnieszki Holland. Wybitny autor widowisk telewizyjnych. W Bratysławie studiował architekturę. Na Akademii Filmowej (FAMU) w Pradze ukończył reżyserię w 1973. Od 1972 mieszka w Polsce i współpracuje z Telewizją Polską (był m.in dyrektorem artystycznym Programu I), zaczynał w Łodzi, potem był Kraków i Warszawa. Debiutował w 1973 w Teatrze Telewizji dla której przygotował Białą zarazę Karola Čapka. Odtąd tworzył głównie widowiska na małym ekranie. Jako twórca filmowy w swojej pracy łączył zawsze reżyserię i realizację wizji. Stał się prekursorem stosowania najnowszych technik realizatorskich. Na przykład w Poczcie Rabindranatha Tagore (1975) eksperymentował z dźwiękowymi efektami synchronicznymi, w Burzy Williama Szekspira z 1991 roku wykorzystał zdjęcia trickowe w montowaniu obrazu, natomiast dla Don Carlosa Fryderyka Schillera (1995) część scenografii przygotowana została jako grafika komputerowa. W dopracowanych, formalnie zdyscyplinowanych widowiskach telewizyjnych z wielką umiejętnością posługiwał się zarówno planem ogólnym, jak i zbliżeniami. Ale te wszystkie zabiegi służyły aktorom, w jego widowiskach powstawały wielkie aktorskie kreacje.