Lansjerzy
Z Wikipedii
Lansjerzy - w dawnych armiach lekka kawaleria uzbrojona w lance. W wojsku polskim odpowiednikiem lansjerów byli ułani.
W XVII wieku jazda europejska z wyjątkiem polskiej i hiszpańskiej zarzuciła używanie lanc, jednak w XVIII wieku broń ta znów zdobyła popularność. W XIX wieku pułki uzbrojone w lance zwano zwykle ułanami - jedynie Francja i Anglia zachowały nazwę lansjerów.
W armii napoleońskiej lance popularne stały się dzięki pułkowi jazdy legionowej, który od 1807 roku zwano pułkiem lansjerów Legii Polsko-Włoskiej, od 1808 Legii Nadwiślańskiej, a od 18 lipca 1811 7. pułkiem szwoleżerów-lansjerów Wielkiej Armii Napoleona (jednocześnie sformowano 8. pułk, również złożony z Polaków).
Zobacz więcej w osobnych artykułach: 7 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów, 8 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów.[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Mała Encyklopedia Wojskowa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967, Wydanie I, Tom 2
