Leonard Torwirt
Z Wikipedii
Leonard Torwirt (ur. 28 listopada 1912 r. w Wilnie, zm. 9 listopada 1967 r. w okolicach Ciechanowa) - artysta malarz, konserwator zabytków, scenograf, docent UMK w Toruniu.
Syn Wilhelma i Pauliny z Romejków. W latach 1927-1931 uczył się w wileńskiej Szkole Rzemiosł i Przemysłu Artystycznego kierowanej przez prof. Jerzego Hoppena ze specjalizacją w dziedzinie malarstwa dekoracyjnego. Następnie do 1936 r. pracował tam jako wykładowca technologii i technik malarskich. Studia malarskie uzupełnił na Wydziale Sztuk Pięknych USB w latach 1938-1939. Współpracując m. in. z Bronisławem Jamonttem i Jerzym Hoppenem brał udział w konserwacji i wykonywaniu nowych malowideł na Wileńszczyźnie oraz w ewangelickim kościele garnizonowym w Warszawie. Od 1945 r. był związany z Uniwersytetem Mikołaja Kopernika w Toruniu. Był twórcą i kierownikiem Katedry Technologii i Technik Malarskich, gdzie uzyskał stanowisko docenta, pełnił funcje prodziekana i dziekana Wydziału Sztuk Pięknych. Od 1951 r. współpracował również z Pracowniami Konserwacji Zabytków. W 1955 r. został współautorem nowoczesnej metody konserwacji szkła witrażowego (wraz z Wiesławem Domasłowskim i Edwardem Kwiatkowskim). Zasłynął jako doskonały kopista obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, wykonując w 1957 r. replikę przeznaczoną dla papieża Piusa XII i tzw. Obraz Nawiedzenia, objeżdżający parafie całego kraju mimo sprzeciwu władz PRL, a także kopię dla "Amerykańskiej Częstochowy" w Doylestown. W okresie wileńskim i w pierwszych powojennych latach toruńskich był również scenografem. Wiele prac, w tym malowidła ścienne w kościołach m. in. w Witkowie, Pobiedziskach i Powidzu koło Gniezna, w Kcyni, w farze w Złotowie, kościele śś. Piotra i Pawła w Toruniu Podgórzu i u Paulinów w Warszawie, projekty ołtarzy (kościół św. Mikołaja w Grudziądzu), konserwacja malowideł ściennych w Polsce (m. in. kościół św. Jana w Toruniu) i w Bułgarii, jak również projekty teatralne wykonywał wraz z żoną, Anną z d. Rudak (1916-1992), również absolwentką wileńskiej uczelni, która następnie z powodzeniem kontynuowała działalność męża w dziedzinie kopiowania obrazu jasnogórskiego. Obecnie czyni to również ich córka, Anna Maria Torwirt. Leonard Torwirt zginął w wypadku samochodowym. Został pochowany na Cmentarzu św. Jerzego w Toruniu.
[edytuj] Bibliografia
- Wiesław Domasłowski, Leonard Torwirt (1912-1967), [w:] Toruńscy twórcy nauki i kultury (1945-1985), pod red. Mariana Biskupa i Andrzeja Gizińskiego, Warszawa, PWN, 1989, ISBN 83-01-09157-6
- Mirella Korzus, Scenografie Leonarda Torwirta w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu 1945-1952, Toruń, Teatr im. Wilama Horzycy, 1998
- Józef Flik, Torwirt Leonard, [w:] Toruński słownik biograficzny, pod red. Kazimierza Mikulskiego, ISSN 1505-9316, t. 2, Toruń, Towarzystwo Miłośników Torunia, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, 2000
- Artysta i wiara. Z Anną Marią Torwirt, artystką malarką, rozmawia Helena Maniakowska, "Głos Uczelni. Pismo Uniwersytetu Mikolaja Kopernika", ISSN 1230-9710, R. 14 (30), 2005, nr 12, s. 19
- Jerzy Domasłowski, Kościół świętych Piotra i Pawła i klasztor franciszkanów (dawniej reformatów) na Podgórzu w Toruniu, Toruń, Towarzystwo Naukowe w Toruniu, 2007, ISBN 978-83-87639-89-1
- Józef Flik, Profesor Leonard Torwirt - sztuka i nauka w służbie konserwacji zabytków, [w:] Sztuka konserwacji i restauracji. Cesare Brandi (1906-1988), jego myśl i debata o dziedzictwie, Sztuka konserwacji - restauracji w Polsce=The art of conservation and restoration. Cesare Brandi (1906-1988), his thought and heritage debate. Art of conservation - restoration in Poland, red. prow. Iwona Szmelter, Monika Jadzińska, Warszawa, Rzeczpospolita; Międzyuczelniany Instytut Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Warszawie i Krakowie, 2007, ISBN 978-83-60192-46-7, ISBN 978-83-922954-3-3
