Leonid Goworow

Z Wikipedii

Leonid Aleksandrowicz Goworow, ros. Леонид Александрович Говоров (ur. 22 lutego 1897, zm. 19 marca 1955), rosyjski i radziecki wojskowy, marszałek ZSRR, dowódca obrony Leningradu podczas II wojny światowej.

Urodził się 22 lutego 1897 we wsi Butyrki obecnego obwodu kirowskiego w rodzinie chłopskiej. Podjął studia okrętownicze, lecz po wybuchu I wojny światowej w grudniu 1916 został wcielony do wojska rosyjskiego. W czerwcu 1917 ukończył Konstantinowską Szkołę Artylerii w stopniu podporucznika. Po wybuchu rewolucji październikowej, stacjonując w jednostce moździerzy w Tomsku, porzucił wojsko. W październiku 1918, podczas wojny domowej został wcielony do armii "białych" adm. Kołczaka, lecz w październiku 1919 zbiegł do Tomska, biorąc tam udział w powstaniu przeciw białym. W styczniu 1920 Goworow wstąpił do Armii Czerwonej.

W 1933 ukończył Akademię Wojskową im. M.W. Frunze, a w 1938 Akademię Sztabu Generalnego. W latach 1938-1939 wykładał w Akademii Artyleryjskiej im. F.E. Dzierżyńskiego, a od maja do lipca 1941 był jej komendantem. Brał udział w wojnie z Finlandią 1939-1940 (wojnie zimowej) jako naczelnik sztabu 7. Armii. Później był zastępcą generalnego inspektora artylerii.

Po wybuchu wojny niemiecko-radzieckiej, początkowo od 22 lipca 1941 był naczelnikiem artylerii na kierunku zachodnim, później Frontu Zapasowego. Od 18 października 1941 był dowódcą 5. Armii podczas bitwy moskiewskiej. Od 25 kwietnia 1942 do 1945 był dowódcą Frontu Leningradzkiego i obrony Leningradu oraz w lutym-marcu 1945 2. Frontu Nadbałtyckiego.

17 listopada 1943 mianowany generałem armii, a 18 czerwca 1944 marszałkiem Związku Radzieckiego. 27 stycznia 1945 przyznano mu tytuł Bohatera Związku Radzieckiego.

Po wojnie w latach 1948-1952 dowódca, a od 1954 naczelny dowódca wojsk obrony powietrznej i wiceminister obrony ZSRR. Od 1942 był członkiem partii komunistycznej KPZR. Był też deputowanym Rady Najwyższej ZSRR 2., 3. i 4. kadencji. Zmarł na wylew w wieku 58 lat 19 marca 1955 w Moskwie, jego prochy pochowano w ścianie Kremla.

Odznaczenia: Order Zwycięstwa, Order Lenina (pięciokrotnie), Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego, Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie), Order Suworowa I stopnia (dwukrotnie), Order Kutuzowa I stopnia, Order Czerwonej Gwiazdy i inne.