Lepiężnik biały

Z Wikipedii

Lepiężnik biały
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Rodzaj	lepiężnik
Gatunek	lepiężnik biały
Nazwa systematyczna
Petasites albus (L.) Gaertn.
Galeria zdjęć i grafik

Lepiężnik biały (Petasites albus) – gatunek roślin z rodziny astrowatych. Występuje w całej Polsce, ale na niżu roślina ta jest rzadka, w górach natomiast jest bardzo pospolita.

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój

Duża roślina wieloletnia, posiadająca długie, gładkie kłącze. Jest rośliną rozdzielnopłciową i dwupienną, tzn, że na jednych łodygach kwiatowych wyrastają tylko kwiaty męskie, a na innych tylko kwiaty żeńskie.

Łodyga

Ma grubą, mięsistą łodygę , na której skrętolegle wyrastają na wiosnę bezogonkowe, lancetowate, kremowo-zielone liście, które podczas rozwoju rośliny stopniowo zielenieją i wydłużają się. Łodygi okazów męskich osiągają wysokość 40 cm, żeńskich 80 cm.

Liście

Oprócz niewielkich liści łodygowych, lepiężnik wytwarza też liście odziomkowe wyrastające bezpośrednio z kłącza. Olbrzymie te liście rozwijają się dopiero po przekwitnięciu kwiatów. Osiągają średnicę kilkadziesiąt centymetrów. Liście te, podobnie jak liście lepiężnika różowego, są największymi liśćmi wśród roślin dziko rosnących w Polsce. Mają długie ogonki, wyrastające z kłącza pionowo lub ukośnie do góry. Ich blaszka liściowa o sercowato-nerkowatym kształcie jest nierówno ząbkowana i na dolnej powierzchni pokryta gęstym, krótkim kutnerem. Wydzielają charakterystyczny, nieprzyjemny zapach.

Kwiaty

Jest to jedna z najwcześniej kwitnących wiosną roślin. Już w marcu można dostrzec wyłaniające się z gruntu grube pąki tej rośliny. Zakwita jeszcze przed rozwojem liści. Drobne kwiaty zebrane są w koszyczki, a te w grona na szczycie łodygi. Kwiaty żeńskie składają się tylko ze słupka o długiej szyjce i dwudzielnym znamieniu, oraz z puchu (powstałego z przekształconego okwiatu). Kwiaty męskie mają koronę z 5 płatkami, zrośniętymi dołem w rurkę, pręciki zrośnięte w rurkę, oraz niepłodny słupek. Czasami w koszyczkach męskich występuje kilka kwiatów żeńskich. Kwiaty, podobnie jak liście, wydzielają słabą woń.

Owoc

Niełupki wyposażone w puch, umożliwiający przenoszenie ich przez wiatr, nieraz na dalekie odległości.

Biotop, wymagania 

Zasiedla bardzo różnorodne środowiska. Najbujniej i najobficiej jednak rozwija się w wilgotnych zaroślach nadrzecznych, nad brzegami potoków, w rowach, wąwozach, w przejrzystych i wilgotnych lasach. W niektórych miejscach tworzy duże, jednogatunkowe skupiska. W Tatrach spotykany jest do wysokości 1700 m n. p. m. Jest gatunkiem charakterystycznym dla All. Adenostylion alliariae i Ass. Petasitetum albi.

[edytuj] Bibliografia