Lidia Winniczuk

Z Wikipedii

Lidia Winniczuk (ur. 17 września 1904, zm. 31 października 1993 w Warszawie) – polska filolog klasyczna, od 1963 profesor Uniwersytetu Warszawskiego, od 1982 w TNW. Zajmowała się kulturą antyczną i literaturą polsko-łacińską.

[edytuj] Twórczość

• 1953 – Epistolografia. Łacińskie podręczniki epistolograficzne w Polsce w XV–XVI wieku
• 1956 – Twórczość poetek greckich
• 1962 – Mały słownik kultury antycznej (red.)
• 1968 – Starożytni Grecy i Rzymianie w życiu prywatnym i państwowym (z O. Jurewiczem)
• 1972 – Słowo jest cieniem czynu
• 1973 – Kobiety świata antycznego
• 1975 – Lingua Latina. Łacina bez pomocy Orbiliusza
• 1981 – Od starożytności do współczesności
• 1983 – Ludzie, zwyczaje i obyczaje starożytnej Grecji i Rzymu
• 1987 – Pliniusz Młodszy w świetle swoich listów i mów
• 1988 – Nad Zbruczem, Stryjem, Wisłą. Wspomnienia (1905-1927)
• Słownik kultury antycznej (red.)
• Mały słownik polsko-łaciński (red.)
• Język łaciński. Podręcznik dla lektoratów szkół wyższych (z O. Jurewiczem i J. Żuławską)

[edytuj] Bibliografia

• Nowa encyklopedia powszechna PWN, t. VI, 1997, s. 797 ISBN 83-01-11969-1