Limor Livnat
Z Wikipedii
Limor Livnat (hebr. לימור לבנת, ur. w Hajfie 22 września 1950) - izraelski polityk. Członkini partii Likud, była ministrem edukacji, kultury i sportu w rządzie Ariela Szarona, przed jej rezygnacją 14 stycznia 2006. W odróżnieniu od wielu, Livnat nie wstąpiła do nowej partii Szarona, Kadimy i pozostaław w Likudzie, opuszczając rząd. Dodatkowo jest ona p.o. prezesa Światowego Związku Likud. Mieszka w Tel Awiwie, jest mężatką i ma dwójkę dzieci.
[edytuj] Kariera polityczna
Livnat została wybrana po raz pierwszy do Knessetu w 1992 i była m.in. przewodniczącą komisji ds. statusu kobiet i komisji ds. dochodzeń w sprawach morderstw dokonanych na kobietach przez ich małżonków.
Po wyborze Beniamina Netaniahu na premiera w 1996 roku, Livnat została ministrem komunikacji. Podczas sprawowania tej funkcji, m.in. zajęła się prywatyzacją Bezeq, monopolistycznego izraelskiego systemu telefonii przewodowej.
Spięcia pomiędzy Livnat a Netaniahu doprowadziły do jej rezygnacji z rządu w 1997 i próby zajęcia jego miejsca w łonie partii. Ta dwójka jest postrzegana jako najwięksi rywale wewnątrz partii, a Livnat jako potencjalna następczyni Netaniahu na pozycji lidera Likudu.
Po rezygnacji Netaniahu z członkostwa w Likudzie po jego przegranej w wyborach na premiera w 1999 roku, Livnat poparła Ariela Szarona ubiegającego się o stanowisko przewodniczącego partii. Po zwycięstwie Szarona nad Ehudem Barakiem w wyborach na premiera 2001, Livnat została ministrem edukacji w obydwu gabinetach, jakie utworzył.
[edytuj] Poglądy
Pomimo świeckiej tożsamości, Livnat postrzegana jest jako prawicowa konserwatystka. Jest zadeklarowaną zwolenniczką rewizjonistycznego syjonizmu, przeciwniczką porozumień z Oslo, jak również przekazywaniem Palestyńczykom kontroli nad poszczególnymi terytoriami. Sprzeciwiała się także mapie drogowej prezydenta George'a W. Busha. Bardzo często też bierze udział w uroczystościach ku czci takich organizacji niepodległościowych, przez niektórych postrzeganych jako terrorystyczne, jak Etzel czy Lehi. Jednakże Livnat nie sprzeciwiała się planowi wycofania ze Strefy Gazy autorstwa Szarona.
Nacisk kładziony przez Livnat na narodowe symbole i wartości są postrzegane przez niektórych Izraelczyków jako archaiczne. Z tego powodu Eli Yatzpan, jeden z najbardziej znanych komików izraelskich sparodiował Livnat, jako domagającej się odśpiewywania narodowego hymnu w szkołach przed rozpoczęciem każdego dnia.
