Linus (księżyc)
Z Wikipedii
Odkrycie | |
---|---|
Odkrywca | Jean Luc-Margot, Michael E. Brown |
Data odkrycia | 29 sierpnia 2001 |
Oznaczenie prowizoryczne | S/2001 (22) 1 |
Charakterystyka orbity | |
Średnia odległość od środka planetoidy |
1065 ± 8 km |
Mimośród | <0,005 |
Okres obiegu wokół planetoidy | 3,590 ± 0,001 d |
Nachylenie orbity | 9 ± 1° (do równika 22 Kalliope |
Jest naturalnym satelitą | 22 Kalliope |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 38 ± 6 km |
Masa | ~6 x 1016 kg |
Średnia gęstość | ? g/cm3 |
Okres obrotu wokół własnej osi |
synchroniczny z obiegiem? |
Jasność absolutna | 9,7m |
Albedo | ? |
Temperatura powierzchniowa | śred. ~161 K max. 240 K (-32º C) |
Linus, pełna nazwa (22) Kalliope I Linus to księżyc planetoidy 22 Kalliope z pasa głównego asteroid.
[edytuj] Odkrycie i nazwa
Linus został odkryty 29 sierpnia 2001 roku przez Jeana-Luca Margot i Michaela E. Browna, którzy dokonali tego odkrycia za pomocą teleskopu Kecka na Mauna Kea na Hawajach. Następnie ciału temu nadano prowizoryczne oznaczenie S/2001 (22) 1.
Nazwa tego satelity pochodzi od mitologicznego Linosa, syna muzy Kalliope, który był także nauczycielem muzyki Heraklesa.
[edytuj] Orbita i właściwości fizyczne
Księżyc ten ma średnicę ok. 38 km i krąży wokół macierzystego ciała w odległości ok. 1065 km w czasie 3,59 dnia. Orbita jego charakteryzuje się bardzo małym mimośrodem wynoszącym 0,005, nachylona jest zaś pod kątem ok. 9º do płaszczyzny równika Kalliope. Średnia temperatura na powierzchni tego ciała to ok. 161 K.
Linus mógł powstać w wyniku zderzenia jakiegoś większego ciała z Kalliope, odrywając się od niej, lub też zostać przechwycony przez jej przyciąganie grawitacyjne.