Ljubinko Drulović
Z Wikipedii
Ljubinko Drulović (ser. Љубинко Друловић, ur. 11 kwietnia 1968 w Novej Varošy), były piłkarz serbski grający na pozycji ofensywnego pomocnika. Podczas kariery piłkarskiej mierzył 174 cm wzrostu, ważył 68 kg.
Spis treści |
[edytuj] Kariera klubowa
Ljubinko urodził się w małym mieście Nova Varoš. Tam też rozpoczął karierę piłkarską w klubie Zlatar Nova Varoš i w pierwszym zespole występował w latach 1986-1987. Następnie trafił do chorwackiej Slogi Požega, a w 1988roku został zawodnikiem Slobody Užice, w której przez półtora roku występował na boiskach drugiej ligi jugosłowiańskiej. Na początku 1990 roku przeszedł do pierwszoligowego Radu Belgrad i w latach 1990-1992 był jego najlepszym strzelcem w rozgrywkach ligowych.
Latem 1992 Drulović wyjechał do Portugalii. Został zawodnikiem Gil Vicente FC i w sezonie 1992/1993 był jego najlepszym strzelcem z 9 golami na koncie. Skuteczny był także w rundzie jesiennej sezonu 1993/1994, kiedy zaliczył 7 trafień. Tym samym zainteresowało się nim FC Porto i już na wiosnę Serb został piłkarzem tego zespołu. W Porto szybko przebił się do pierwszego składu i do końca sezonu strzelił jeszcze 11 bramek. Został wicemistrzem Portugalii, zdobył Puchar Portugalii oraz dotarł do półfinału Ligi Mistrzów. W latach 1995-1999 aż pięciokrotnie z rzędu zostawał mistrzem Portugalii, a dodatkowo w 1998 roku zdobył także krajowy puchar. Ten drugi sukces powtórzył także w latach 2000 i 2001, ale już ani razu nie wywalczył tytułu mistrza kraju i dwukrotnie zajął ze "Smokami" 2. miejsce w Superlidze. W Porto spędził łącznie 7,5 roku i w tym okresie rozegrał 225 spotkań ligowych, w którym strzelił 40 bramek będąc jednym z najskuteczniejszych zawodników zespołu w tym okresie.
Latem 2001 Drulović odszedł do odwiecznego rywala FC Porto, lizbońskiej Benfiki. W sezonie 2001/2002 grał w wyjściowej jedenastce, ale już w następnym stracił w niej miejsce i był rezerwowym. Nie zdobył gola, ale Benfica zdołała po raz 26 w historii zostać wicemistrzem Portugalii. Latem 2003 Ljubinko wrócił do Serbii i przez rok występował w Partizanie Belgrad, z którym został wicemistrzem Superligi. W sezonie 2004/2005 znów grał w Portugalii, tym razem w FC Penafiel, któremu pomógł w utrzymaniu w lidze, a latem zakończył piłarską karierę w wieku 37 lat.
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Jugosławii Drulović zadebiutował 28 grudnia 1996 roku w wygranym 3:2 towarzyskim spotkaniu z Argentyną. W 1998 roku został powołany przez Slobodana Santrača do kadry na Mistrzostwa Świata we Francji. Tam był rezerwowym i nie wystąpił w żadnym spotkaniu, ale na Euro 2000 był już podstawowym zawodnikiem "Plavich". Zagrał we wszystkich czterech meczach Jugosłowian: zremisowanym 3:3 ze Słowenią (zdobył gola w 70. minucie), wygranym 1:0 z Norwegią oraz przegranych 3:4 z Hiszpanią i 1:6 w ćwierćfinale z Holandią. Ostatni mecz w kadrze narodowej rozegrał 6 października 2001 przeciwko Luksemburgowi (6:2). Ogółem w reprezentacji wystąpił 38 razy i strzelił 7 goli.
1 Kralj • 2 Mirković • 3 Đorović • 4 Jokanović • 5 Đukić • 6 Brnović • 7 Jugović • 8 Savićević • 9 Mijatović • 10 Stojković • 11 Mihajlović • 12 Leković • 13 Komljenović • 14 Saveljić • 15 Drulović • 16 Petrović • 17 Milošević • 18 Govedarica • 19 Stević • 20 Stanković • 21 Ognjenović • 22 Kovačević • trener: Santrač
1 Korać • 2 Dudić • 3 Đorović • 4 Jokanović • 5 Đukić • 6 D. Stanković • 7 Jugović • 8 Mijatović • 9 Milošević • 10 Stojković • 11 Mihajlović • 12 Cicović • 13 Komljenović • 14 Saveljić • 15 Bunjevčević • 16 Govedarica • 17 Drulović • 18 Kovačević • 19 J. Stanković • 20 Kežman • 21 Nađ • 22 Kralj • trener: Boškov
[edytuj] Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Drulović został trenerem. W 2006 roku objął trzecioligowy zespół GD Tourizense, a w 2007 roku uzyskał profesjonalną licencję trenerską. W kwietniu 2008 został zatrudniony na stanowisku pierwszego trenera FK Banat Zrenjanin grającego w serbskiej Superlidze. Ostatecznie zajął z tym zespołem 9. pozycję w lidze.
