Lubsza (rzeka)

Z Wikipedii

Lubsza - rzeka w województwie lubuskim, prawy dopływ Nysy Łużyckiej. Najdłuższa rzeka województwa posiadająca źródło i ujście na jego obszarze.

Długość 66,4 km, powierzchnia dorzecza - 914,1 km².

Źródła na wysokości ok. 180 m n.p.m. na północny zachód od wsi Olbrachtów k. Żar na skraju Wzniesień Żarskich; Nysę zasila w Gubinie na wysokości ok. 46 m n.p.m. Rzeka typowo nizinna. Płynie przez rozległe łużyckie lasy sosnowe i bagniste doliny, łącząc miasta Jasień i Lubsko (któremu nb. daje nazwę), meandrując pomiędzy wzgórzami morenowymi osiąga Gubin.

Po raz pierwszy wzmiankowana w 1435 jako Lobischa od łużyckiego wyrazu "luby" - miły. Później nazwa ewoluowała: Lubost, Lubist, Lubst. Do dziś w Gubinie rzekę nazywa się Lubicą. W przeszłości powodowała wielokrotnie groźne powodzie, m.in. w latach: 1568, 1689, 1740. Uregulowania biegu doczekała się dopiero w latach 40. XIX wieku przy okazji budowy jednej z pierwszych linii kolejowych w Niemczech łączących ówczesną stolicę Prus - Berlin ze stolicą Dolnego Śląska - Wrocławiem.

Obecnie mocno zanieczyszczona; sytuacji nie poprawiło nawet wybudowanie oczyszczalni w Lubsku, jako że jedynie część ścieków miejskich do niej trafia. Pozostała część kanalizacji odprowadza je bezpośrednio do rzeki bez jakiegokolwiek oczyszczenia.

Planowana jest budowa zbiornika retencyjno-rekreacyjnego pomiędzy Jasieniem a Lubskiem.