Ludwig Erhard

Z Wikipedii

Ludwik Wilhelm Erhard

Data urodzenia	4 lutego 1897
Kanclerz Niemiec
Okres urzędowania	od 16 października 1963 do 1 grudnia 1966
Przynależność polityczna	Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna
Poprzednik	Konrad Adenauer
Następca	Kurt Georg Kiesinger

Ludwig Wilhelm Erhard (ur. 4 lutego 1897, zm. 5 maja 1977), niemiecki polityk, ekonomista, 2. kanclerz RFN i przez wiele lat minister finansów.

Urodził się 4 lutego 1897 w Fürth w Bawarii. Podczas pierwszej wojny światowej walczył na froncie zachodnim jako artylerzysta. Po wojnie ukończył studia ekonomiczne.

Po zakończeniu drugiej wojnie światowej, Erhard został doradcą ekonomicznym amerykańskich władz okupacyjnych w Bawarii. Po utworzeniu Bizonii dalej był pracownikiem administracji władz alianckich.

Erhard był po wojnie członkiem niemieckiej Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU). Został ministrem finansów w pierwszym rządzie Konrada Adenauera. Jest uważany przez wielu za jednego z ojców niemieckiego "cudu gospodarczego".

Po ustąpieniu Adenauera w roku 1963 został drugim kanclerzem federalnym. Po zwycięskich dla CDU wyborach w 1965 roku ponownie został kanclerzem. Ustąpił ze stanowiska rok później. Lecz zanim to się stało wystosował on 25 marca 1966 roku notę pokojową. Deklarował w niej gotowość RFN do poprawy stosunków z państwami Układu Warszawskiego. Jego następcą został partyjny kolega Kurt Georg Kiesinger.

Warto wspomnieć, że w czasie swego urzędowania, Erhard konsekwentnie nie uznawał istnienia i legalności drugiego niemieckiego państwa – NRD oraz granic zachodnich Polski i popierał doktrynę, w myśl której nadal istniało państwo niemieckie w granicach Rzeszy Niemieckiej z roku 1937. Zmianę w tej polityce dokonał dopiero kanclerz Willy Brandt.

Ludwig Erhard zmarł 5 maja 1977 w Bonn.