Ludwik Armand I Burbon-Conti

Z Wikipedii

Ludwik Armand I Burbon-Conti, fr. Louis Armand I de Bourbon (ur. 4 kwietnia 1661 - zm. 9 listopada 1685) - książę de Conti od 1666 do swojej śmierci. Starszy syn Armanda Burbona, księcia de Conti, i Anny Marii Martinozzi (siostrzenicy kardynała Mazarin). Jego młodszym bratem był Franciszek Ludwik Burbon, późniejszy książę de Conti.

W 1680 Ludwik Armand poślubił Marię Annę, mademoiselle de Blois, córkę króla Francji - Ludwika XIV Burbona i jego metresy - Ludwiki de la Vallière. W czasie ślubu pan młody miał 15 lat, a jego młoda małżonka - 13 lat. Ich noc poślubna zakończyła się katastrofą; młoda księżniczka pogrążyła się w rozpaczy, a młody książę nie chciał już nigdy więcej dzielić łoża z żadną kobietą.

Ludwik Armand z wyróżnieniem służył we Flandrii w 1683, a nastepnie wbrew woli króla udał się na Węgry, gdzie razem z Imperialistami pokonał Turków pod miastem Gran, w 1683. Zmarł w Fontainebleau na ospę, którą zaraził się od żony. Podczas gdy ona wyzdrowiała, książę poddał się chorobie i zmarł po pięciu dniach. Został pochowany w mauzoleum Kondeuszy w Vallery.

Ludwik Armand nie miał potomków, więc tytuł księcia Conti odziedziczył po jego śmierci, jego młodszy brat - Franciszek Ludwik (1664–1709).

Poprzednik Armand I

Książę Conti 1666-1685

Następca Franciszek Ludwik