Ludwika Chewińska
Z Wikipedii
Ludwika Chewińska, nazwisko panieńskie Ludwika Dobrowolska (ur. 9 października 1948 w Raczku) – polska kulomiotka, sędzia sportowy.
Uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Monachium 1972, gdzie zajęła 10. miejsce w finale z wynikiem 18,24 m.
Dwukrotnie brała udział w mistrzostwach Europy. W Helsinkach 1971 była dziesiąta, a w Rzymie 1974 piąta.
Zdobyła srebrny medal podczas Halowych Mistrzostw Europy w Rotterdamie 1973. Podczas pozostałych startów w HME zajmowała następujące miejsca: Sofia 1971 – dziewiąte; Grenoble 1972 – piąte; Monachium 1976 – ósme.
Jedenaście razy zdobywała mistrzostwo Polski na otwartym stadionie: 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1980, 1981, 1982 i 1983, a także pięć razy w hali: 1973, 1975, 1976, 1981 i 1982.
Należy do niej najstarszy lekkoatletyczny rekord Polski. 26 czerwca 1976 w Bydgoszczy pchnęła kulę na odległość 19,58 m.
Obecnie pracuje jako nauczyciel wychowania fizycznego w Zespole Szkół nr 16 im. gen. W. Sikorskiego na Mokotowie oraz na uczelni WSBiO na Mokotowie.
Jako nauczycielka wychowania fizycznego wykazała się wielką aktywnością zawodową. Uczestniczyła w organizacji zawodów dla młodzieży szkolnej, przygotowując do uprawiania sportu m.in. Kamilę Skolimowską, Krzysztofa Włodarczyka, Macieja Pałyszkę, Roberta Maksymiuka, Dariusza Dziekanowskiego oraz braci Grzegorza i Pawła Skrzeczów.
Jest bardzo aktywna społecznie. Uczestniczy w życiu PKOl i Stowarzyszeniu Sportu Kobiet, sędziuje lekkoatletyczne imprezy i startuje w zawodach weteranów.
25 kwietnia 2008 Ludwika Chewińska otrzymała wyróżnienie indywidualne Fair Play za całokształt kariery sportowej i godne życie po jej zakończeniu.
