Luperkalia

Z Wikipedii

Luperkalia to stare rzymskie święto religijne ustanowione przez Euandrosa i obchodzone w 15 lutego. Pierwotnie poświęcone faunowi Luperkusowi, pasterskiemu bogu plemion italskich chroniącemu przed wilkami. Obchodzono je w jaskini Lupercal na Palatynacie, gdzie według wierzeń legendarni założyciele Rzymu, bliźniacy Romulus i Remus byli karmieni przez wilczycę.

Składano ofiary, a kapłani nazywani Luperkami (Luperci), ubrani w skórę świeżo zabitego kozła, obiegali wzgórze Palatynu i uderzali przechodniów rzemieniami (tzw. "februa") ze skór zwierząt ofiarnych, co miało kobietom gwarantować płodność.

Znaczącą rolę podczas Luperkaliów odgrywał kult Fauna - rzymskiego bóstwa, pół człowieka, pół kozła.

Wśród związanych z nimi rzymskich legend znajdujemy tę o Faustulusie, pasterzu, który miał znaleźć bliźniaków w wilczym legowisku i zabrać do swojego domu, gdzie mieli zostać wychowani przez jego żonę, Akkę Laurentię.

Pod koniec V wieku n.e. papież Gelazy I zniósł Luperkalia. Istnieje teoria, że na miejsce Luperkaliów Gelazy ustanowił święto oczyszczenia Maryi.

M.in. Luperkalia stanowią pierwowzór dzisiejszych Walentynek^{[potrzebne źródło]}.