Magis (katolicki ruch młodzieżowy)
Z Wikipedii
Magis - katolicki ruch młodzieżowy powstały na początku XXI wieku w środowisku duszpasterstw młodzieżowych Towarzystwa Jezusowego w Polsce. Obejmuje działaniem młodzież gimnazjalną i licealną. Nazwą nawiązuje do słowa magis - jednego z podstawowych pojęć duchowości ignacjańskiej. Ruch "Magis" nawiązuje do doświadczeń skautingu i popularnego w Polsce w drugiej połowie XX w. ruchu oazowego, w centrum proponowanej przez niego duchowości i formacji znajduje się jednak duchowość ignacjańska.
Spis treści |
[edytuj] Historia ruchu
Pierwsze ognisko ruchu powstało w Kłodzku za sprawą o. Macieja Szczęsnego SJ, który pracę z młodzieżą podjął po studiach pedagogicznych w Uniwersytecie Salezjańskim w Rzymie. Drugie środowisko, które przyczyniło się do powstania ruchu, skupiło się w jezuickiej parafii we Wrocławiu wokół o. Stanisława Tabisia SJ. Trzeci nurt współtworzący ruch powstał w Krakowie, gdzie o. Andrzej Migacz SJ już od pewnego czasu wdrażał metodę wprowadzania ludzi młodych w modlitwę ignacjańską na kilkudniowych "warsztatach" (tzw. "Szkoła Kontaktu z Bogiem"). W środowisku krakowskim powstała nazwa ruchu.
Obecnie ruch wytworzył już podstawy własnej pedagogiki, wskazując kierunki kształcenia oparte na duchowości ignacjańskiej skierowanej do młodych ludzi. Ośrodki ruchu działają w Bytomiu[1], Czechowicach-Dziedzicach[2], Gdyni[3], Gdańsku,[4] Gliwicach, Kłodzku, Krakowie[1], Nowym Sączu[1], Opolu[1], Starej Wsi, Wrocławiu[1].
[edytuj] Charakterystyka ruchu
Ruch w pewnym stopniu nawiązuje do dawniejszych jezuickich form wychowania, łącznie z Ratio Studiorum, dawną podstawą szkolnictwa jezuickiego na całym świecie. Wpisuje się też w obecny w XX w. w wielu krajach nurt recepcji duchowości jezuickiej maioritas, do którego należą np. włoskie ruchy jezuickich zaangażowań wakacyjnych obozów formacyjnych dla młodzieży, ruchu wsparcia misji w III świecie, czy też ruch na rzecz doskonalenia życia społecznego w miłości - tzw. "Ruch na rzecz Lepszego Świata" (Movimento per il mondo migliore). Wszystkie te organizacje, mimo że nie zawsze bezpośrednio ze sobą powiązane, starają się nawiązywać do jezuickiego imperatywu magis.
Do ruchu mogą przystąpić tylko osoby, które ukończyły pierwszą klasę gimnazjum i nie ukończyły jeszcze klasy maturalnej. Całość formacji Magis obejmuje 5 lat i skupia się wokół "czterech wymiarów bycia szczęśliwym": modlitwa, wspólnota, ewangelizacja i służba. Uczestnicy spotykają się raz w tygodniu w małych grupach (7-12 osób) skupionych wokół parafii i raz w dużej grupie, podczas cotygodniowej mszy św.
[edytuj] Bibliografia
- Dorota Bareła. Bardziej - Magisowe słowo. Gość Niedzielny. SW 26 zn. 7100, 26, IV-V ed. Świdnica. 2005.
- Dorota Bareła. Kochasz mnie mimo wszystko. Gość Niedzielny. SW 26 zn. 7100, 13, VI ed. Świdnica. 2006.
- Jacek Bolewski SJ, Andrzej Migacz SJ. Otwarcie się na MAGIS. Nasze Sprawy. Wyd. Prowincja Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego, 218. 2003.
- Grzegorz Brożek. Być "bardziej". Gość Niedzielny, 45, VII ed. Tarnów. 2005.
- Paweł Brożyniak SJ. MAGIS-owo i IDM-owo; Ignacjańskie lato 2007. Nasze Sprawy. Wyd. Prowincja Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego, 261. 2005.
- Ludwik Piechnik: Powstanie i rozwój jezuickiej "Ratio studiorum" (1548-1599). Kraków: Wydaw. WAM : Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna "Ignatianum", 2003. ISBN 83-7318-090-7 (WAM).
